🥇 Ganna Rizatdinova: Medaľ zdobuvaje toj, hto gotovyj pomerty na kylymi

Za pidtrymky golovnogo mecenatu ukraїnśkogo sportu

Parimatch

Dośje

Ganna Rizatdinova — ukraїnśka gimnastka, bronzova pryzerka Olimpijśkyh igor v Rio-de-Žanejro (2016), čempionka svitu u vpravi z obručem, bagatorazova pryzerka čempionativ svitu, Jevropy ta litnih Universiad. Zaslužena majsterka sportu Ukraїny, kavaler ordena knjagyni Oľgy I ta II stupeniv.

🌟 U dytynstvi moje žyttja skladalosja vyključno zi sportu

Vperše do sportyvnoї zaly mama pryvela mene u 4 roky. Meni todi zovsim ne spodobalosja. Baťky bačyly moju reakciju j ne napoljagaly. Uže čerez rik ja samostijno poprosylasja do zalu znovu. Tak rozpočalasja moja sportyvna kar’jera. 

Moja mama — zasluženyj trener Ukraїny z hudožńoї gimnastyky. Hoč vona j ne bula moїm bezposerednim trenerom, ale brala aktyvnu učasť u trenuvaľnomu procesi. Buty dočkoju trenera — duže skladno. Jakščo v zali ščoś ne vyjšlo, ty prynosyš ce dodomu. Buvalo, za večereju my naviť ne rozmovljaly. U dytynstvi mamy duže ne vystačalo. Po faktu, vona u mene z’javylasja pislja Olimpijśkyh igor, koly ja zdobula medaľ.

Ne možu skazaty, ščo u mene zovsim ne bulo dytynstva, prosto vono bulo osoblyvym. Adže sportsmeny — osoblyvi ljudy. Ja hodyla v dytjačyj sadok tiľky na piv dnja. Koly rozpočynalasja tyha godyna j vsi dity jšly vidpočyvaty, za mnoju pryhodyv tato i zabyrav na trenuvannja. Tak ja bula pryvčena do praci zmalečku. 

Gimnastyka ne davalasja legko. Ja ne z tyh ditej, jaki majuť gnučki m'jazy ta horošu roztjažku. Ja kryčala i plakala, koly trenery namagalysja mene roztjagnuty. Ce bulo nesterpno boljače. Odnogo dnja ja skazala mami, ščo navčusja roztjaguvatysja samostijno. Ščoranku, jak tiľky pidnimalaś z ližka, ja vidrazu stavyla pravu nogu na stileć, livu vidvodyla nazad i roztjaguvalasja z provysannjam u špagat. Za try misjaci ja taky roztjagnulasja

U dytynstvi moje žyttja skladalosja vyključno zi sportu. Z druzjamy u dvori ja ne bavylasja. Povz takož projšly usi dytjači igry. Ja ne navčylasja katatysja na kovzanah, adže potribno bulo unykaty travm. Je bezlič njuansiv, jaki ja vtratyla. Vtim, bagato čogo zdobula natomisť. Ja vpysala svoje im’ja v istoriju svitovogo sportu — a opanuvaty lyži ta kovzany možna i zaraz.

🔥 Hodyla v zal z dumkoju: «Sogodni budu pracjuvaty tak, ščob Iryna Derjugina mene pohvalyla»

U 2009 roci, koly meni bulo 16, ja rozpočala navčannja v znamenytij Školi Derjuginyh. Do stolyci їhala z bažannjam zavojovuvaty medali ta buty peršym nomerom kraїny. Natomisť musyla pidkorjuvaty Derjuginu Irynu Ivanivnu. Vona z samogo počatku ne bačyla v meni zirky. Možlyvo, častkovo j z ob’jektyvnyh pryčyn. Cja sytuacija stala dlja mene potužnym motyvatorom trenuvatysja biľše.

Ja hodyla v zal iz dumkoju: «Sogodni budu pracjuvaty tak, ščob Iryna Ivanivna mene pohvalyla». Dlja rozuminnja, otrymaty pohvalu vid Iryny Derjuginoї možna lyše todi, koly ty pracjuješ, jak mašyna. Tomu ja namagalasja ščodnja vykladatysja na povnu.

Zgodom Iryna Derjugina zaproponuvala meni grupovi vpravy, de divčata vystupajuť u p’jaťoh. Ja ž — zavždy pragnula vystupaty indyviduaľno, jak Serebrjanśka čy Bezsonova. Popry vse, Aľbina Mykolaїvna (mama Iryny Derjuginoї — red.) zavždy bačyla v meni biľše, niž usi navkolo. Todi vona skazala: «Vidpraćovuješ grupovi vpravy j poky vsi vidpočyvajuť, budeš trenuvaty indyviduaľni». Pislja cyh sliv ja praktyčno ne vyhodyla z trenuvaľnoї zaly. Ja dijsno trenuvalasja biľše vsih: pryhodyla v zal peršoju, a jšla ostanńoju. Pracjuvala pered trenuvannjamy ta na vyhidnyh. Ce malo svoї naslidky. 

U toj čas ja žyla v sport-internati bilja metro «Lisova», a trenuvannja vidbuvalysja na Hreščatyku v Žovtnevomu palaci. Krim zalu j trenuvań u mene ne bulo ničogisińko. Jakščo ty ne v zal, to kudy? Pam’jataju, ja їdu na trenuvannja, vyhodžu z metro j dumaju: «Nehaj mene uže zib’je mašyna, aby tiľky ne jty v zal». Ce bula taka vtoma: i fizyčna, i moraľna. Zvisno, čerez deń-dva vse stavalo na svoї miscja.

Z emocijnym navantažennjam spravljalasja po-riznomu. Inodi dopomogly baťky. Ale z časom ja navčylasja davaty ćomu radu samostijno. Mogla prosto pity do cerkvy. Meni podobavsja spokij, jakyj ja tam znahodyla. Časom Aľbina Mykolaїvna pidbyrala potribni slova, jaki povertaly bažannja pracjuvaty. Vona bula ekstrasensom ta psyhologom v odnij osobi. Štatnogo psyhologa v zbirnij ne bulo. Zaraz ja rozumiju, ščo ce velyčeznyj minus. V takyh žorstkyh umovah divčatam potribno obgovorjuvaty problemy z fahivcem.

❗️ Koly zdajeťsja, ščo vže kineć i vyhodu nemaje — ce najpotribnišyj tramplin dlja rostu

Dovgyj čas u mene ničogo ne vyhodylo. Ja kiľka raziv hotila pokynuty gimnastyku. Spočatku čerez te, ščo zajmala 20-ti miscja na turnirah ta čempionatah. Pislja peršoї Olimpiady v Londoni ja zajnjala 10-te misce. Tak, finalistka Olimpijśkyh igor — zvučyť počesno. Ale ja rozumila, ščo ce mij osobystyj proval. Ukraїnśki gimnastky zavždy buly v p’jatirci. Todi vyrišyla, ščo čas zupynytysja. Baťky pidtrymaly, adže takož vtomylysja žyty moїm žyttjam. Koly dytyna u zbirnij — ce velyka robota usijeї rodyty. Rišennja pokynuty gimnastyku — stalo perelomnym momentom u mojemu žytti. Slava Bogu, ja znajšla v sobi sylu i ne zakinčyla kar’jeru na tomu etapi. Čerez rik, u 2013 roci, ja  stala čempionkoju svitu. Pislja ćogo provalu u mene bulo uspišne čotyryriččja z medaljamy na kožnyh zmagannjah.

Nacionaľna zbirna — ce škola vyžyvannja. Jakščo ty projdeš usi vyprobuvannja, to zmožeš gidno vystupyty na Olimpiadi. Tut ja zrozumila, jakščo trenuvatymuś z «10» na horošu «5», to nikoly ne dosjagnu rezuľtatu. Vsi vydatni sportsmeny — ce ljudy, jaki pracjuvaly na meži svoїh možlyvostej abo ž daleko za cymy mežamy. Nedarma na Olimpiadi vśogo try miscja na p’jedestali. Tam zbyrajuťsja najkrašči sportsmeny z uśogo svitu. I nemaje takogo ponjattja, jak «udača». Je tiľky pracja ta velyke bažannja peremagaty.  

Todi ja zrozumila važlyvu rič: koly zdajeťsja, ščo vže kineć i vyhodu nemaje — ce najpotribnišyj tramplin dlja rostu. Pislja ńogo obov'jazkovo bude zlit. Obov'jazkovo! Golovne v cej period ne zdavatysja, a znajty v sobi syly jty dali. Tak ja dijšla do Olimpiady

🚀 Na Olimpiadu sportsmeny їduť pidgotovlenymy, ale peremagaje toj, hto vporajeťsja zi svoїmy dumkam

Do učasti v Olimpijśkyh igrah slid pidhodyty na piku svojeї formy. Fizyčni ta moraľni pokaznyky majuť buty ideaľno vidtočeni. Ce šče odyn etap kolosaľnoї roboty nad soboju. Na Olimpiadu sportsmeny їduť pidgotovlenymy, ale peremagaje toj, hto vporajeťsja zi svoїmy dumkamy.

Medaľ zdobuvaje lyše toj, hto gotovyj pomerty na kylymi. Ja speciaľno sklala dlja sebe važkyj plan trenuvań. Koly meni kazaly, ščo potribno zrobyty dva progony, ja robyla sim. Organizovuvala sobi kontroľni trenuvannja. Prosyla treneriv, ščob stvorjuvaly atmosferu jak na serjoznomu turniri. V zali nemaje strahu. Ale koly na turniri čuješ, jak pleskajuť gljadači ta bačyš ubolivaľnykiv, počynajeťsja mandraž. Pid čas mogo trenuvannja molodši vyhovanci školy sidaly po perymetru kylyma j vbolivaly. Tak ja zvykla do duhu zmagań. 

U Brazyliї boževiľna vologisť. Ja znala, ščo na areni buduť kondycionery j prosyla, ščob їh vmykaly v zali. Povitrja kondycionera dijsno zduvaje stričku j slid umity z cym pracjuvaty. Dejakyj period ja trenuvalasja za brazyľśkym časom, ščob aklimatyzuvatyś zavčasno. Cila komanda pracjuvala zi mnoju, ščob v Rio ja bula gotova do vśogo. Tak ja zdobula svoju bronzu. 

Ne peredaty slovamy, ščo ja vidčuvala, koly na mene nadily medaľ. Zdavaloś, ja vsju sebe zalyšyla na tomu kylymi. Ja pidnjala golovu vgoru i skazala: «Spasybi Bože, ščo vberig mene vid usih vypadkovostej». Ce buv absoljutnyj pik ščastja

🏅 Pislja zakinčennja sportyvnoї kar'jery «vyžyvaje» toj, hto ščoś u sobi nese

Pislja Olimpiady ja vdyhnula j zrozumila, ščo ne maju motyvaciї dali prodovžuvaty svoju kar’jeru. Ce skladnyj period u žytti kožnogo sportsmena. Z časom, biľšisť čempioniv prosto znykajuť z informacijnogo prostoru. Buty sportsmenom — ce odna misija. Tobi potribno vyjty na kylym i pidnjaty prapor svojeї kraїny. Pislja zakinčennja ž sportyvnoї kar’jery «vyžyvaje» toj, hto ščoś u sobi nese.

Dovgyj čas ja ne mogla zrozumity, kudy ruhatysja dali. Spočatku dumala: «Olimpijśku modeľ otrymala, teper možna vidpočyvaty». Zgodom, koly zitknulasja z reaľnym žyttjam, zrozumila, ščo pislja Olimpijśkyh igor vse tiľky počynajeťsja. Trenerom buty ne hotila, bo mala biľši ambiciї. Čotyry roky ja prysvjatyla majster-klasam i šukala sebe. Bula v Brazyliї, Meksyci, Štatah… Potim zupynylasja v Ukraїni, bo mene zaprosyly staty učasnyceju projektu «Tanci z zirkamy». Ce šou dalo meni šalenu populjarnisť. Jakoїś myti ja zrozumila: hočeš, ščob tebe počuly — potribno braty učasť v televizijnyh šou. Todi ž vyrišyla, ščo matymu osoblyvu misiju: gučno govorytymu pro važlyvisť rozvytku sportyvnoї sfery v našij kraїni. Zaraz ja — predstavnyk sportu v šou-biznesi.

Pislja šou «Tanci z zirkam» ja otrymala bagato zapytiv: baťky prosyly trenuvaty їhnih ditej. Ja dovgo dumala j v moment karantynu, koly biznes  robyty bulo zovsim neaktuaľno, ryzyknula i vidkryla svoju akademiju gimnastyky. Uže piv roku my pracjujemo duže uspišno. Ja peredaju svij dosvid ditjam i pojednuju ce z televizijnymy projektamy. Skažimo, ja znajšla novu sebe.

Sogodni ja vyhovuju tryričnogo syna. Narodžennja dytyny mene duže zminylo. Ja povnistju peregljanula svoje žyttja. Zaraz, ozyrajučyś nazad, ja rozumiju, ščo syn — najbiľša cinnisť u mojemu žytti. Zovsim ne olimpijśka medaľ, jak zdavalosja u 20-ť. Ne potribno bulo dovodyty sebe do stanu: vse abo ničogo. Ja dovgo žyla v suciľnyh ramkah. I z narodžennjam maljuka zrozumila, ščo žyttja prodovžujeťsja

🇺🇦 Ukraїni potribno bagato pracjuvaty, aby vyvesty sportyvnu sferu na gidnyj riveń

U nas majže nemaje sportyvnyh ob’jektiv. Jakščo projtysja po zalah, v jakyh trenujuťsja olimpijci — možna žahnutysja. Potribno buduvaty sportkompleksy, zbiľšyty riveń uvagy do olimpijśkyh vydiv sportu ta globaľno peregljadaty vidnošennja do cijeї sfery. U nas je sportsmeny ta trenery. Biľše ničogo. Tomu olimpijci zmušeni їhaty v inši kraїny. Vony vidčuvajuť, ščo tut nikomu ne potribni. 

Koly naši čempiony pryїždžajuť u SŠA, na nyh tam moljaťsja. Tam sport — ce kuľt. Pryčomu, take stavlennja zarodžujeťsja šče v školi ta universyteti. V Ameryci do olimpijśkyh čempioniv stavljaťsja jak do geroїv. Usi rozumijuť, jakyh zusyľ vartuje olimpijśka medaľ. Tam za kožnym sportsmenom zakriplenyj agent. U nas že — tiľky piarnyky. Sportyvnyh menedžeriv, jaki distajuť dlja tebe reklamni kontakty čy prosuvajuť osobystyj brend, — praktyčno nemaje. Sportsmen gotujeťsja do Olimpiady 4 roky. Uveś cej čas iz nym povynen pracjuvaty menedžer, ščob pislja zakinčennja kar’jery im’ja sportsmena pracjuvalo na ńogo. U našij kraїni ce poky nemožlyvo. 

Kolyś u mene bula zustrič z topovym brendom. Ja kažu: «Olimpijśkyj rik, čomu sportsmeniv nikudy ne zaprošujuť?». Meni vidpovidajuť: «Necikavo. Nerejtyngovo». Jak sportsmeny v olimpijśkyj rik možuť buty necikavi? Ščo treba zrobyty, ščob bulo rejtyngovo? Treba povernuty sportyvni kanaly ta stvorjuvaty sportyvni novyny. Jakščo na vulyci v ljudej zapytaty im'ja hoča b odnogo olimpijcja, jakyj zaraz gotujeťsja vystupaty v Tokio — nihto jogo ne nazve. Meni, skažimo, poščastylo. Ja čerez šou «vyrvalasja» v šou-biznes i maju šans buty počutoju. Zagalom, v Ukraїni sportsmenu važko «probyvatysja». Ce velyka problema z jakoju potribno pracjuvaty. Meni duže hočeťsja, ščob u nas sport stav kuľtom, jak i u SŠA

Porady vid Ganny Rizatdinovoї

Foto: Kyrylo Avramenko