🤼‍♂️ Valerij Andrejcev: Jakby na Olimpiadi ja vygrav zoloto, ne znaju, čy bula b u mene motyvacija dali rozvyvatysja u sporti

Za pidtrymky golovnogo mecenatu ukraїnśkogo sportu

Parimatch

Pro cinu pomylky, jakoї dopustyvsja pid čas najvažlyvišoї sportyvnoї podiї svogo žyttja — peršyh Olimpijśkyh igrah, pro travmu, jaka zmusyla zrobyty perervu tryvalistju dva roky u velykomu sporti, pro čempionśkyj sposib žyttja ta velyku ljubov do Ukraїny — rozpovidaje vydatnyj ukraїnśkyj boreć viľnogo stylju Valerij Andrejcev.

Dośje

Valerij Andrejcev — ukraїnśkyj boreć viľnogo stylju. Pryzer Olimpijśkyh igor (London-2012), čempionatu svitu (Taškent 2014 roku), Jevropejśkyh igor (Baku-2015) i čempionatu Jevropy (Belgrad-2012).

Interes do boroťby vynyk z peršymy maleńkymy peremogamy

Ja narodyvsja v selyšči miśkogo typu Kozeleć, ščo na Černigivščyni. Koly meni bulo 10 rokiv, my z rodynoju pereїhaly do mista Malyna Žytomyrśkoї oblasti. Tam ja počav zajmatysja v sekciї viľnoї boroťby u trenera Anatolija Zadorožnogo. Po pravdi, peršyh rokiv try meni zovsim ne podobalasja boroťba. Adže ja pryjšov u zal, de hlopci vže dovgo trenuvalysja i maly značnu perevagu. Tiľky pislja kiľkaričnyh trenuvań, ja počav peremagaty na vnutrišnih sutyčkah. Todi j vidčuv, ščo meni počynaje podobatyś. Interes do boroťby vynyk z peršymy maleńkymy peremogamy. Zgodom počaly z’javljatyś gramoty, medali ta kubky. Nu a ščo dytyni šče potribno bulo, prynajmni u toj čas? Tak, nepomitno dlja sebe ja vtjagnuvsja same v cej vyd sportu.

Mušu vyznaty, meni duže poščastylo z peršym trenerom Anatolijem Oleksandrovyčem. Vin znav use pro hlopciv, jakyh trenuvav. Spilkuvavsja z їhnimy baťkamy ta včyteljamy. Pragnuv zibraty grupu syľnyh sportsmeniv i postijno nas motyvuvav. Vin ne znav, kym my vyrostymo i čogo dosjagnemo, ale často zapytuvav: «Vy budete olimpijśkymy čempionamy?». I my vidpovidaly: «Tak, budemo!».

Olimpiada? Jaka vona? De vona vidbuvajeťsja? Nihto todi šče ne znav. Ale my buly pevni, ščo kolyś točno poїdemo na Olimpijśki igry. Ce toj moment, jakyj prosto potribno vidčuvaty. Dumaju, čerez ce ja j zatrymavsja u boroťbi ta zrobyv її častynoju svogo žyttja

Na toj čas dlja sportu, po suti, ne potribno bulo bagato. Jakščo v tebe je šorty futbolka i kedy — to u tebe je forma dlja trenuvannja. Їzdyty na zmagannja dopomagaly baťky ta junaćka sportyvna škola. Skiľky na ce potribno? Sidaješ v elektryčku ta їdeš.

Jakščo ty dijsno hočeš čymoś zajmatysja, u mojemu vypadku — sportom, to zrobyš dlja ćogo use možlyve. Je bezlič bezoplatnyh sekcij, gurtkiv ta zaliv. Bo uspihu, zazvyčaj, dosjagaje toj, hto ščoś robyť.

Znannja — ce te, ščo u vas nihto nikoly ne vidbere

Pislja zakinčennja školy, za poradoju tata, ja vstupyv do Irpinśkoї podatkovoї akademiї na fakuľtet buhgalterśkogo obliku ta audytu. I lyše čerez misjać pislja vstupu zrozumiv, ščo oblik ta audyt — ce buhgalterija. Todi podumav: «O, budu buhgalterom, kruto!» (red. smijeťsja). Grafik buv napruženym: z ranku do obidu na parah, potim na elektryčci dobyravsja na trenuvannja v Kyїv. Doroga v obydva boky podekudy zajmala čotyry godyny.

Trenuvannja tryvalo veś večir. Pislja — povertavsja v gurtožytok i majže do ranku gotuvavsja do par. Na son zalyšalosja maksymum 3-6 godyn. Často dosypav u transporti, jakščo mav kiľka viľnyh hvylyn.

U 2006 roci, koly meni bulo 19, peredi mnoju postala serjozna dylema — zajmatysja dali sportom čy viddatysja povnistju navčannju. Ja vyrišyv vzjaty akademičnu vidpustku, ščob uveś nastupnyj rik prysvjatyty boroťbi ta podyvytysja na rezuľtaty. Jakščo u mene ščoś vyjde — oberu sport. Jakščo ni, to pidu pracjuvaty za fahom. Po faktu, cej rik vyznačyv moje majbutnje.

U 2007 roci ja vygrav čempionaty Ukraїny, Jevropy ta svitu sered molodi j otrymav misce v nacionaľnij zbirnij

Togo ž roku vstupyv do Nacionaľnogo universytetu fizyčnogo vyhovannja i sportu na stacionar i paraleľno navčavsja na zaočnij formi v podatkovij akademiї. Pojednuvaty trenuvannja ta navčannja v dvoh universytetah vyjavylosja duže važko.

V odyn moment meni stalo zrozumilo, ščo ne vytjagnu. Zakinčyv spočatku sportyvnyj universytet i u 2011-mu otrymav dyplom magistra z vidznakoju. Togo ž roku vidnovyv navčannja na fakuľteti obliku ta audytu, a takož zdobuv dyplom bakalavra. Ale na ćomu ne zupynyvsja. U 2012-2015-yh rokah prodovžyv navčannja v Universyteti deržavnoї fiskaľnoї služby, de otrymav dyplom specialista z jurysprudenciї. A vže u 2016-mu zahystyv kandydatśku robotu za fahom «Fizyčna kuľtura i sport» v universyteti fizyčnogo vyhovannja.

Popry te, ščo meni dijsno duže podobalosja navčannja, ja znav, ščo mušu zakinčyty počate. Rozumijete, znannja — ce te, ščo u vas nihto nikoly ne vidbere. Ce te, ščo nazavždy z vamy. Vy možete ne maty dyploma, ale vy musyte maty znannja.

Česno, meni biľše podobalosja navčannja u sportyvnij sferi. Oskiľky maješ zmogu bačyty kartynku z oboh storin: jak z praktyčnoї, tak i z teoretyčnoї.

Koly ty rozšyrjuješ svij goryzont — u tebe formujeťsja krytyčna dumka. Z časom ty počynaješ rozumity važlyvi procesy ta možeš dopomogty ne lyše sobi, a j inšym

Ja kajfuju, koly daju porady tovaryšam i baču, ščo vony pracjujuť. Oskiľky mij dosvid i moї znannja prynosjať rezuľtat.

Buty v trijci mrijaly tysjači sportsmeniv, a vyjšlo u mene

U travni 2012 roku ja vygrav sriblo na čempionati Jevropy u Belgradi j poїhav na Olimpijśki igry do Londona. Zoloto — ce bula moja ciľ. Odnak, u finali prograv amerykanśkomu supernyku u dva očka i zdobuv sriblo. Pizniše, analizujučy pojedynok, zrozumiv, ščo dopustyvsja pomylky: ne dosluhavsja do porad treneriv i obrav ne zovsim pravyľnu taktyku.

Bulo duže prykro. Tobi vypav šans staty olimpijśkym čempionom, a ty ne vykorystav jogo povnoju miroju, bo zrobyv nepravyľnyj vybir. Zvisno, z časom use zabuvaješ i nasolodžuješsja tym, ščo je. Ja — sribnyj pryzer Olimpijśkyh igor. Buty v trijci mrijaly tysjači sportsmeniv, a vyjšlo u mene.

Jakby Olimpiadi ja vygrav zoloto, ne znaju, čy bula b u mene motyvacija dali rozvyvatysja u sporti. Koly v tebe uže je zolota medaľ, ty dumaješ «Naviščo vse ce? U mene j tak uže je zoloto». A koly medali nemaje, to її duže hočeťsja. I ty pracjuješ, ščob її otrymaty. Pracjuješ na rezuľtat

Pislja Olimpijśkyh igor nastav neprostyj etap u mojemu žytti. Dumaju, jakojuś miroju, ce bula zirkova hvoroba. Ja stav olimpijśkym pryzerom, vidpovidno — vsi napracjuvannja obnulylysja. Potribno bulo počynaty pracjuvaty po-novomu. Meni pokazujuť novi pryjomy, a ja dumaju: «O, ta ja možu take vykonaty. I take možu. I ce zroblju». Tak faktyčno i vidijšov vid svojeї shemy trenuvannja j potim dovgyj čas ničogo ne vyhodylo.

Ujaviť, pislja 2012 roku, nastupnu medaľ ja otrymav lyše čerez 2 roky. Todi na čempionati svitu u čverťfinali ja peremig togo ž amerykancja, jakomu prograv u Londoni. Olimpijśkyj pryzer, dva roky praci j žodnoї medali.

Ce duže važko. Djakuvaty Bogu, pidtrymci blyźkyh ta treneriv meni vdalosja vporatysja iz cym etapom počaty peremagaty.

Potribno rozumity, koly možna vyhodyty z travmoju na kylym, a koly — ni

U 2016 roci ja poїhav na Olimpijśki igry do Rio. V odnij vośmij finalu, zdolavšy predstavnyka Kyrgyzstanu, ja otrymav travmu nogy — rozryv zv’jazky. Ce vplynulo na vsi nastupni vystupy. Ne pidozrjujučy pro serjoznisť travmy, ja vyjšov na kylym i prodovžyv borotysja za bronzu.

Pid čas sutyčky vidčuv, ščo hrusnula j inša noga. Todi do peremogy zalyšavsja lyše odyn pryjom — postavyty supernyka na kolina, otrymaty dva baly ta zabraty medaľ. A ja stojav i rozumiv, ščo prosto ne možu ruhatysja

Pizniše, kiľka raziv peregljadav zapys togo pojedynku. Na video zovsim ne vydno, ščo ščoś bolyť, hoča biľ buv nesterpnym. Meni proponuvaly vidmovytysja vid ostanńogo boju, adže ja uže dijšov do bronzovogo finalu. Ta ja ne planuvav zdavatysja ta vtračaty taku možlyvisť. Hoč todi meni j ne vdalosja vygraty žodnoї medali, vdoma na mene čekala najkrašča nagoroda u mojemu žytti. U deń vidkryttja Olimpijśkyh igor družyna podaruvala meni syna Bogdana.

Pislja povernennja dodomu meni znadobylosja dva roky, ščob vidnovytysja ta povernutyś u sport. Dovgyj čas vidčuvav strah, ščo travma može povtorytysja. Napryklad, ja borjusja z supernykom i prybyraju nogu. Trener robyť meni zauvažennja, ščo ja ne maju її prybyraty. Ale organizm vmykaje zahysnyj refleks.

Zvisno, boroťba — ce duže travmujučyj vyd sportu. Hlopci často trenujuťsja z travmamy. Ale zavždy potribno rozumity, koly možna vyhodyty z travmoju na kalym, a koly — ni. Zavdjaky znannjam ta dosvidu, teper znaju bagato sposobiv, jak poperedyty travmuvannja. Biľšisť sportsmeniv olimpijśkyh vydiv sportu bazovo gotovi do togo, ščo buduť otrymuvaty travmy i rozumijuť, ščo zdobuvajuť nagorody cinoju vlasnogo zdorov’ja.

Boroťba dozvoljaje zarobyty ščoś značno cinniše, niž groši

Kožen vyd sportu dozvoljaje otrymaty dodatkovi materiaľni vynagorody. Deś menše, deś biľše. Boroťba ž dozvoljaje zarobyty ščoś cinniše, niž prosto groši: znannja ta ljudśki stosunky. Borcivśka spiľnota — duže družnja. A našoju vizytivkoju je zlamani vuha (red. smijeťsja), jaki možuť tobi dopomogty v buď-jakij kraїni svitu otrymaty ščyre ta šanoblyve stavlennja.

Sport — ce unikaľne javyšče, jake dozvoljaje meni rozvyvatyś riznobično: ne tiľky jak sportsmenu, ale j jak ljudyni. Pid čas poїzdok na zmagannja v inši kraїn, ja možu piznavaty rizni kuľtury ta spilkuvatysja z cikavymy ljuďmy. Ce daje možlyvisť otrymuvaty informaciju pro svit z peršodžerel

Kiľka raziv meni proponuvaly pokynuty boroťbu i perejty v MMA, oskiľky, tam možna zarobyty značno biľše.

Ale ja hoču viddavatysja uljublenij spravi ta vdoskonaljuvaty її svoїmy znannjam ta dosvidom. Krim ćogo, vidčuvaju, ščo skazav šče ne vse. Moja golovna ciľ — ce zoloto na olimpijśkyh igrah. Tomu i prodovžuju pracjuvaty j gotuvatysja do Olimpiady v Tokio, jaka zaplanovana na lypeń ćogo roku.

Meni duže važko zminjuvaty te, kym ja je i ščo ljublju

Meni ne raz proponuvaly vystupaty za nacionaľni zbirni inšyh kraїn ta otrymuvaty solidni gonorary. Možlyvo, raniše, koly v mene formuvavsja svitogljad i ne bulo usvidomlennja pro te, ščo take Baťkivščyna — ja by pogodyvsja. Ale pislja usih vyprobuvań, koly staješ na p’jedestal i lunaje gimn Ukraїny na čempionatah Jevropy ta svitu, z’javljajuťsja osoblyvi počuttja. Їh važko prominjaty na buď-ščo. Meni duže važko zminjuvaty te, kym ja je i ščo ljublju.

V Ukraїni je duže bagato misć, jakym Jevropa može pozazdryty. Meni podobajuťsja naši morja ta gory. Meni podobajuťsja naši ljudy. Doskonalosti, zvisno, nemaje mež.

Jak na mene, deržava namagajeťsja dobre pikluvatysja pro vsi vydy sportu. Odnak, hočeťsja, ščob ti košty jaki vydiljajuťsja na modernizaciju ta budivnyctvo sportyvnoї infrastruktury dopomogly švydše zrobyty sport biľš masovym ta dostupnym

Uveś svit počav govoryty pro našu kraїnu zavdjaky dosjagnennjam na sportyvnij areni. Ja duže hoču, ščob tak tryvalo j nadali.

?‍♂️ Porady vid Valerija Andrejceva

Foto: Oleg Taranuha