🥁 Lars Uľrih — cikavi fakty biografiї odnogo z lideriv Metallica

Raniše my u svojemu materiali sprobuvaly vidznačyty cikavi fakty z biografiї frontmena Metallica Džejmsa Getfilda, odnak gurt važko ujavyty bez svogo «sirogo kardynala» — Larsa Uľriha, pro jakogo takož obov’jazkovo treba zgadaty, tym biľše v jogo Deń narodžennja.

Dijsno, jakščo Getfild — ce lyce ta golos Metallica, to Uľrih — jogo serce ta rušij. My zi svogo boku vyrišyly zvernuty uvagu na kiľka faktiv z žyttja Larsa, jaki pryvely jogo do zustriči z Getfildom ta stvorennja, za vyslovom kolyšńogo basysta gurtu Džejsona Njusteda, «najkraščogo garažnogo duetu usih časiv», a takož te, ščo može nam poradyty Lars na svojemu žyttjevomu šljahu.

Lars Uľrih mig staty profesijnym tenisystom

Navrjad maleńkyj Lars mig ujavyty, ščo jogo žyttja bude pov’jazane z muzykoju. Vin narodyvsja u simiї profesijnogo tenisysta Torbena Uľriha baťko jakogo, Ejner, tež buv tenisystom. Vse svoje dytynstvo ta junisť Lars proviv na riznyh turnirah u Daniї, a zgodom i u SŠA.

Ja vyris u sviti tenisu ta sportu, i v jakyjś moment ja nesvidomo dumav, ščo pidu po stopah svogo baťka same takym šljahom.

Lars vvažavsja odnym z najkraščyh molodyh tenisystiv u Daniї, odnak koly jogo sim’ja pereїhala u SŠA i vin počav vidviduvaty školu Corona del Mar High School, vse zminylosja.

U Daniї ja zajmav dosyť vysoki pozyciї, ščob vvažatysja odnym z najkraščyh tenisystiv kraїny, ale tam lyše p'jať miľjoniv ljudej. Koly my pryїhaly do Njuport-Bič, ja buv nedostatńo horošym, ščob potrapyty naviť do tenisnoї komandy u Corona del Mar High School.

Tomu zvisno Lars vse biľše uvagy zvertav do svojeї inšoї prystrasti, jaka z’javylasja zavdjaky vypadku.

Deep Purple — gurt, jakyj vyznačyv muzyčnu dolju Larsa Uľriha

Navrjad baťko Larsa usvidomljuvav, ščo stane pryčynoju takoї vyznačaľnoї podiї v žytti svogo syna u 1973 roci. U ljutomu togo roku do Kopengagena pryїhav gurt Deep Purple z koncertom i Torben Uľrih otrymav p’jať kvytkiv na ńogo. Odnak odyn z jogo druziv ne zmig pryjty i dolenosnyj zajvyj kvytok distavsja dev’jatyričnomu Larsu, jakyj uže u zgodom zgaduvav pro ce:

Koly meni bulo dev'jať rokiv, mij baťko vzjav mene na koncert Deep Purple u Daniї, temnoї holodnoї subotńoї noči v ljutomu 1973 roku. (Todi) vse bulo biľše, niž žyttja: zvuk, vydovyšče, pisni, muzykanty, jaki vytvorjaly zi svoїmy instrumentamy taki reči, jakyh ja nikoly raniše ne bačyv — i naviť ne znav, ščo ce možlyvo.

Lars nastiľky projnjavsja važkoju muzykoju, ščo nastupnogo ž dnja na svojemu velosypedi poїhav do najblyžčoї muzyčnoї kramnyci ta prydbav svoju peršu plativku Fireball vid Deep Purple. Prymitno, ščo golovna pisnja ćogo aľbomu vidkryvajeťsja barabannym solo Ijena Pejsa.

Babusja Larsa pomityla novu prystrasť svogo onuka ta prydbala jomu nevelyku barabannu ustanovku, moment jakyj uže točno vyznačyv podaľšu dolju maleńkogo «tenisysta».

Lars Uľrih ta Džejms Getfild — iń i jań

Koly u SŠA mriї Larsa staty profesijnym tenisystom rozbylysja, vin vyrišyv, ščo možna sprobuvaty pity inšym šljahom. Vin rozmistyv u gazeti ogološennja, ščo šukaje muzykantiv dlja gurtu. Na cej zaklyk vidguknuvsja Džejms Getfild, jakyj navrjad očikuvav zustrity pered soboju, jak vin vidznačyv «smerdjučogo jevropejśkogo hlopčyśka». Vodnočas zi svogo boku Lars zustriv «nezgrabnogo» ta sorom’jazlyvogo amerykanśkogo hlopčyśka. Odnak popry kuľturni rozbižnosti vony «myttjevo zblyzylysja čerez muzyku»

Vin (Getfild) buv u zahvati vid mojeї kolekciї plativok i vid togo, ščo bačyv usi ci reči z Angliї (do prykladu gurt Diamond Head), a ja ne tak bagato znav pro Aerosmith u ćomu sviti (u SŠA). My zapovnyly porožneči odyn odnogo.

Uľrih vidznačaje, ščo vony z Getfildom ce jak iń ta jań — dopovnjujuť odyn odnogo — sorom’jazlyvyj Getfild zi zvyčajnoї amerykanśkoї sim’ї ta dopytlyvyj Uľrih z zamožnoї jevropejśkoї rodyny.

My buly ideaľnoju paroju, tomu ščo ja dumav, ščo zmožu dopomogty vytjagnuty z ńogo dejaki z cyh rečej. Vin kompensuvav častynu mogo braku talantu. Ce bulo ščoś na kštalt iń i jań. Ja vidčuvav ce z samogo počatku.

Same zustrič dvoh cyh hlopčakiv u 1981 roci stala počatkom velykoї podoroži dlja nyh oboh, jaka z časom dolučyla do sebe j miľjony šanuvaľnykiv.

Dijsno z vysoty bagaťoh rokiv možna govoryty, šče ce buv match made in heaven, adže krytykuvaty Larsa za jogo gru na barabanah možna skiľky zavgodno, odnak ujavyty kogoś inšogo, hto zmože dopovnyty potužnyj gitarnyj ryff Getfilda duže važko.

Pisnja Metallica, jaku najbiľše poljubljaje Lars Uľrih ce Sad But True

Jakščo ž sprobuvaty vidčuty pojednannja barabaniv Larsa ta gitary Džejmsa, todi možna zvernutyś do važkoї, poviľnoї ta atmosfernoї Sad But True, jaka je najuljublenišoju vlasnoju pisneju Uľriha.

Cej trek dosyť dovgo šukav svij šljah na plativku Metallica ta isnuvav u vygljadi fragmentiv demo z časiv Master of Puppets. Odnak Getfild ta Uľrih dovgo ne mogly prydumaty, jak rozvynuty cju pisnju, poky prodjuser Bob Rok pid čas zapysu «Čornogo aľbomu» 1991 roku ne vzjavsja za neї ta skazav spoviľnyty temp ta nalaštuvaty gitary na ton nyžče.

Same todi j vynyk cej potužnyj koncertnyj hit bez jakogo ne obhodyťsja majže žoden vystup gurtu, koly Getfild proponuje publici «trohy važkogo» ta vidčuty kožen zvuk ta notu masyvnoї Sad But True — ce same te, ščo najbiľše ljubyť Uľrih.

Ja prosto obožnjuju graty cju pisnju. Kožnogo razu ja graju її trohy po-inšomu. Meni podobajeťsja temp i te, ščo kožnogo razu ja daju їj inšu interpretaciju.

Vystačyť lyše odnogo koncertnogo video, ščob pobačyty te, jak Uľrihu podobajeťsja «barabanyty» Sad But True, a takož vidčuty magiju duetu Getfild-Uľrih.

Jaku poradu može daty nam Lars Uľrih

Žyttja Larsa — ce pevnoju miroju istorija dopytlyvogo hlopčyka, jakyj zavždy znajde te, ščo jomu bude cikavym.

Poradoju, jaku može daty nam Uľrih bude vlasne j te, ščo kolyś i jomu radyly. Jak vin sam vidznačaje deś u 1980-90-h rr. menedžer Metallica, Kliff Bernstajn, skazav jomu:

«Stav zapytannja, buď dopytlyvymy. Ce čudovyj sposib nalagodyty zv'jazok z ljuďmy. Ce dopomagaje formuvaty dialog». Ja zavždy buv dopytlyvym i zavždy cikavyvsja. Stavyty zapytannja dlja mene — ce pryrodno, tomu ja spryjnjav ce duže blyźko do sercja.

Otže, jakščo Džejms Getfild nam proponuje nasolodžuvatyś myttju, to Uľrih nam do ćogo poradyť takož buty dopytlyvymy ta šukaty u žytti prystrasť.

Varto ne bojatysja stavyty pytannja ta šukaty vidpovidi na nyh, adže u buď-jakij sytuaciї, koly vy spilkujetesja z ljuďmy, jakščo vy stavyte zapytannja, vy zavždy vyjdete z ćogo dosvidu kraščym — golovne dosluhatysja do vidpovidej i vony pryveduť vas do novyh i nezvidanyh momentiv, jaki možuť buty napovneni nejmovirnymy mytjamy.