Oleksandr Meľnyk
«Nezlamna» i «Okean Eľzy»
«Nezlamna» — peršyj fiľm, prysvjačenyj legendarnij žinci-snajperu Ljudmyli Pavlyčenko, znjatyj na osnovi її avtobiografičnoї knygy. Narodžena u Bilij Cerkvi v 1916-mu, stanom na počatok Drugoї Svitovoї na terytoriї Ukraїny vona perebuvala v Odesi na praktyci jak studentka istoryčnogo fakuľtetu Kyїvśkogo deržavnogo universytetu. Oskiľky mala dosjagnennja u sportyvnij striľbi, stala snajperkoju — i v žovtni 1941-go potrapyla do Sevastopolja v skladi Prymorśkoї armiї. Bula poranena u červni 1942 roku, bula vyznana odnym iz najkrašyh snajperiv Drugoї Svitovoї na boci RSČA.
Naprykinci 1942-go stala peršoju gromadjankoju z biľšovyćkoї imperiї, kotra potrapyla u Bilyj Dim v skladi delegaciї molodi ta predstavnykiv armiї.
Zjomky fiľmu rozpočalysja u 2012 roci. Naprykinci 2013-go finansuvannja stričky z deržbjudžetu bulo profinansovane Deržavnym agentstvom Ukraїny z pytań kino — Ukraїna profinansuvala 79% vartosti kartyny. Znimaľnymy majdančykamy staly Kyїv, Sevastopoľ, Odesa ta Kam’janeć-Podiľśkyj. Cceny z komp’juternoju grafikoju u fiľmi stvoryla ukraїnśka kompanija Postmodern. U fiľmi zvučyť trek «Obijmy» gurtu «Okean Eľzy». Na žaľ, na tli vykorystannja totalitarnoї symvoliky ta «podvygiv» RSČA z propagandystśkoju metoju pid čas aneksiї Krymu navesni 2014 roku spryjnjattja fiľmu rozdilylosja — i na śogodni navrjad čy my pobačymo jogo povtorno v efirah čy v prokati.
«Prykoľna kazka» ta znovu «Okean Eľzy»
Cu — variacija na temu Romeo ta Džuľjetty, de podiї vidbuvajuťsja u dvoh korolivstvah — Vijśkovomu ta Neščaslyvomu. V odnomu z usima vooojuť, a v inšomu — bezperestanku skaržaťsja na neščaslyvu dolju (za bažannja možna provesty analogiї iz našoї kraїnoju ta її pivnično-shidnym susidom). Za sjužetom, pryncesa Neščaslyvogo korolivstva zakohujeťsja u prynca Vijśkovogo. Nu a dali — gepi-end, vsi pogani prograly, vsi horoši vygraly, miž korolivstvamy myr ta spokij. Otaka ot utopija radše dlja doroslyh, aniž dlja ditej. Pidtrymku cij stričci nadaly Deržavna služba kinematografiї Ukraїny ta Ministerstvo kuľtury Estoniї. Prem’jera v Ukraїni vidbulasja 29 ljutogo 2008 roku v Kuľturnomu centri «Kinoteatr “Kyїv”», prokat tryvav vzymku 2008-go, osoblyvogo rozgolosu fiľm ne nabuv. Jedyne horošogo, ščo točno zalyšyv nam cej fiľm — «Bez boju» vse togo ž «Okeanu Eľzy».
«Tini nezabutyh predkiv» ta The Hardkiss, O.Torvald i «Tartak»
Shožisť nazvy na kuľtovu stričku Paradžanova ne maje vvodyty vas v omanu — ničogo spiľnogo ci 2 kartyny ne majuť. Za sjužetom, v pradavni časy 9 najmogutnišyh magiv utvoryly Kolo Syly, ščob utrymuvaty rivnovagu temnyh syl. Їh nazyvaly moľfaramy. Usih duhiv vony zumily polonyty v Knygu Tinej i zapečataly її magičnoju Zğardoju. Prote odnogo duha bulo propuščeno — i vin poluje za magičnoju monetoju iz sribla, ščo zdatna vidkryty Knygu i vypustyty vse Zlo na volju. A tym časom 20-ričnyj junak Vanja, student Černivećkogo nacionaľnogo universytetu, žyve zvyčajnym studentśkym žyttjam, straždajučy vid nerozdilenogo kohannja. Aby hoč čymoś vrazyty divčynu, jaka jomu podobajeťsja, vin krade sribnu monetu z universytetu, naviť ne pidozrjujučy, ščo ce i je ta sama Zğarda. Pislja ćogo na tilah jogo 8 druziv vynykajuť znaky, ščo povtorjujuť kontury magičnoї zğardy.
Zagalom fiľm Ljubomyra Levyćkogo nagaduje duže bezkinečni amerykanśki gorrory pro pidlitkiv, jakym naležyť v lisi znajty ključ vid Prokljattja čy porjatuvatysja vid starodavńogo Zla — naviť stylistyka kadru, postprodakšn i manera spilkuvannja geroїv u fiľmi duže «zgolivudščena». V ukraїnśkyj šyrokyj prokat strička vyjšla 14 lystopada 2013 roku. Iz horošogo — v fiľmi je prekrasni korpusy ČNU, pisni The Hardkiss, «Tartak» ta O.Torvald.
«Lombard» ta «S.K.A.J.»
Dilky, kur’jery, oligarhy, švydki groši — ne budemo na ćomu naviť nadto zupynjatysja. Cikavyť nas inše — gurt «S.K.A.J.» ta їhnja pisnja, napysana movoju, jakoї ne isnuje. Nebagato ukraїnśkyh rok-gurtiv možuť pohvalytysja podibnymy eksperymentamy:
«Červona perlyna kohannja» ta «Bumboks»
Fiľm, jakyj vže vsi zabuty, a ot trek ljubljať i vymagajuť vid Hlyvnjuka i dosi na vsih koncertah. Sjužet — klasyčnyj «trykutnyk» v styli «vona, її čolovik ta її kohaneć», bagato zolota, sportyvnyh mašyn, motocykliv, prystrasnogo seksu na pryrodi, zrady, durnyh dialogiv iz žinočyh žurnaliv, šaman (!) z čarivnym kaminnjam. Odnym slovom, jakščo vy znajete ponjattja «žinoče kino» v jogo poganomu sensi — to ce vono. Ale pid «Vahteram» naprykinci fiľmu hočeťsja pustyty sľozu i zakuryty, sydjačy na pidvikonni (osoblyvo sluhačam ta sluhačkam junogo viku).
«Ivan Syla» ta TNMK
Šče odyn fiľm, jakyj mav gučnu «rozkrutku» i nepogani vidguky, ale vijśkova agresija na Shodi zigrala zlyj žart iz jogo perspektyvamy povtornogo pokazu. V centri sjužetu — istorija Ivana Piddubnogo, pereroblena na hudožnij lad; a zigrav golovnu roľ profesijnyj sportsmen u sylovyh vydah sportu Dmytro Haladži — jakyj, na žaľ, u 2015 roci pereїhav žyty v rajony Donećkoї oblasti, kontroľovani zbrojno-terorystyčnymy ugrupovuvannjamy, i prodovžyv vystupaty ta dijaty v okupovanomu Donećku. Istorija aktora vyjavylasja korotkoju — zate trek «Ja sam sobi syla» vid TNMK zalyšyvsja, i dosi zustričajeťsja v rotacijah onlajn- ta FM-radiostancij jak gimn nezlamnosti ta prosto horoša robota, jaka «kačaje».
«Vesillja Barbi» ta «Skrjabin»
Dali varto zgadaty pro mini-serial «Vesillja Barbi». V ńomu saundtrekom staly odrazu 2 pisni gurtu «Skrjabin» ta Andrija Kuźmenka «Spy sobi sama» ta «Movčaty». Na žaľ, pislja tragičnoї zagybeli solista «Skrjabina» my zmožemo їh počuty i pobačyty lyše v zapysu:
«Ivan ta kobyla» i «Komu vnyz»
Koly ukraїnśkj rok buv molodym, a indi-kinematograf — šče molodšym, znimalysja taki stričky, jak «Ivan ta kobyla». Ce — 1992 rik, i ce teper vže kuľtovyj gurt «Komu vnyz», todi šče molodyj, vony grajuť samyh sebe u ćomu fiľmi, a šče grajuť «Pečaľnu žinku» ta «Ja zagubyv svij ključ».