fishkuzn
Igrova serija Battlefield z’javylasja na svit u 2002 roci z peršoju častynoju, pid nazvoju Battlefield 1942. Proekt buv zatočenyj na gru v bagatokorystuvaćkomu režymi, ale j ne vyključalaś možlyvisť boїv z botamy na muľtyplejernyh kartah. Pidkupovuvala gra svoїmy masštabnymy bytvamy z velykoju kiľkistju gravciv na karti, a takož možlyvistju zastosovuvaty riznomanitnu bojovu tehniku. Same za ce gravci i poljubyly Battlefield.
Trohy zgodom, z rozvytkom seriї ta prydbannjam studiї-rozrobnyka vydavnyctvom Electronic Arts, DICE vyrišyla takož sprobuvaty svoї syly v odynočnij kampaniї v igrah seriї Battlefield. Ja vyrišyv korotko rozgljanuty vsi častyny serialu, v jakyh buv prysutnij synglplejer i jaki rozrobljala same švedśka studija (osnovnym rozrobnykom Battlefield: Hardline bula Visceral Games, tomu vona v materiali ne vkazana).
Jakščo na počatku svogo šljahu odynočni režymy Battlefield namagalysja prydumaty svoju rodzynku i buty hoč v čomuś oryginaľnymy, to počynajučy z Battlefield: Bad Company 2 bulo vydno, ščo DICE razom z EA namagajuťsja vynajty svij Call of Duty. Ne skazaty, ščo cej dosvid buv zavždy uspišnyj, ale j nazvaty sproby švediv provaľnymy tež ne možna, adže cikavi ideї ta momenty, ščo zakarbuvalyś v pam’jati gravciv, vony zmogly stvoryty. Ale, pro vse po porjadku.
Battlefield 2: Modern Combat
Vypustyvšy šče dvi muľtyplejerni gry (Battlefield: Vietnam i Battlefield 2), v DICE vyrišyly, ščo nastav čas sprobuvaty svoї syly v režymi odynočnoї kampaniї. Peršoju groju v seriї z okremym odynočnym režymom stalo konsoľne vidgalužennja pid nazvoju Battlefield 2: Modern Combat, jake v 2005 roci vyjšlo na PlayStation 2, Xbox i trohy pizniše na Xbox 360. Na rannih etapah rozrobky, Modern Combat povynna bula buty klasyčnoju Battlefield — groju z lyše bagatokorystuvaćkym režymom, ale iniciatyva u stvorenni synglpleera nadijšla same vid rozrobnykiv, a ne bula jakymś zavdannjam čy propozycijeju vid vydavcja.
Sjužet, jasna rič, majže nikoly ne buv syľnoju storonoju podibnyh šuteriv, a osoblyvo v Battlefield. Modern Combat rozpovidaje pro vijnu NATO ta Kytaju, jaki vže majže pidpysaly miž soboju myrnu ugodu, ale v ostannij moment, vertolit Mi-24 nepiznanyh syl vbyvaje dyplomativ NATO. Obydvi storony pidozrjujuť odna odnu v ćomu i konflikt prodovžujeťsja.
Vidminnoju rysoju synglplejera bula možlyvisť u buď-jakyj moment peremykatysja miž buď-jakym družnim soldatom na poli boju (jak, napryklad, peremykannja miž golovnymy gerojamy v Grand Theft Auto 5, abo naviť u konsoľnyh versijah Harry Potter and the Prisoner of Azkaban). Jakščo gravcja vbyly u perestrilci, gra ne zakinčuvalasja, a davala možlyvisť vybraty na kogo pereključytyś i prodovžyty graty, až do peremogy abo povnogo znyščennja sojuznykiv.
Dali za sjužetom z’jasovujeťsja, ščo epizod z atakoju na dyplomativ vlaštuvala terorystyčna organizacija pid nazvoju «Palajučyj prapor» pid provodom komandyra z psevdonimom Komandyr 31.
Po čerzi grajučy za obydvi storony, pizniše, gravcevi dajuť zrobyty ostatočnyj vybir, jakyj bik pryvesty do peremogy: NATO čy Kytaj. Do kincja gry z’jasovujeťsja, ščo Komandyr 31 buv gotovyj zapustyty try jaderni bojegolovky na SŠA, Jevropu ta Kytaj, i golovnomu geroju potribno zapobigty ćomu. Pislja deaktyvaciї dvoh jadernyh bojegolovok iz tŕoh, tretij snarjad sprjamovujeťsja na bunker lidera «Palajučogo prapora», pislja čogo graveć staje nacionaľnym gerojem dlja tijeї storony, jaku vybrav i pryviv do peremogy.
Podibni rišennja z vyborom golovnoї vojujučoї storony, a takož možlyvosti u buď-jakyj moment peremykatysja miž svoїmy soldatamy stvorjuje nepoganyj resurs reigrabeľnosti odynočnoї kampaniї i ne zamykaje gravcja v zaskryptovanomu korydori, jak ce realizovano v majbutnih igrah DICE. Na žaľ, čy na ščastja (tut vže vyrišuvaty kožnomu okremo) u nastupnyh igrah podibna mehanika ne vykorystovuvalasja vzagali. Za vynjatkom, hiba ščo, vstupnoї misiї v Battlefield 1, de graveć oboronjajeťsja vid ataky, u buď-jakomu vypadku gyne i pereključajeťsja na inšyh viľnyh personaživ. Ale ce bulo razove javyšče i vykorystovuvaloś, jak pryjom, ščob pokazaty, ščo žertvoju na vijni može buty buď-hto i tym samym stvoryty potribnyj nastrij.
Nezvažajučy na svoї minusy u vygljadi tehničnoї nestabiľnosti gry v dejakyh momentah, odnomanitnosti zvukiv striľby z riznoї zbroї, a takož zagaľnoї ne vysokoї jakosti vśogo zvuku, gra otrymala cilkom nepogani ocinky, vrahovujučy, ščo ce šče j buv peršyj dosvid stvorennja odynočnoї kampaniї dlja DICE. Zagaľna ocinka Battlefield 2: Modern Combat na Metacritic 80 dlja PlayStation 2 i Xbox, i 77 dlja versiї Xbox 360.
Battlefield: Bad Company
Mabuť, DICE spodobalosja pracjuvaty vyključno z konsoljamy, tomu čergova častyna seriї pid nazvoju Battlefield: Bad Company je konsoľnym ekskljuzyvom (Xbox 360 ta PlayStation 3).
Same z cijeї gry pryjnjato vvažaty, ščo v seriї vidbulaś revoljucija ta jakisnyj strybok u rozvytku. Vidmovyvšyś vid takyh igrovyh rušiїv, jak Refractor Engine i RenderWare, DICE napysaly svij, pid nazvoju Frostbite Engine. Hto v 2008 roci mig podumaty, ščo v nastupnomu desjatylitti Electronic Arts perevede na cej rušij majže vsi svoї igry, vključajučy Medal of Honor, Dragon Age, Mass Effect, ta naviť Need for Speed z FIFA.
Sjužet Battlefield: Bad Company rozpovidaje pro Peršu rosijśko-amerykanśku vijnu, de golovnymy gerojamy vystupaje zagin Bravo-1 Čarli z 222 bataľjonu, jakyj biľš vidomyj jak Bad Company. Osnovnyj ljudśkyj resurs 222 bataľjonu — rizni zločynci, zradnyky ta inše garmatne, armijśke m’jaso, jake napravljajuť vykonuvaty buď-jaku brudnu robotu abo dajuť nakaz jty poperedu osnovnyh syl armiї SŠA. Ne darma u ćomu bataľjoni fiksujeťsja vysokyj riveń smertnosti. Ignorujučy cej fakt, dobrovoľcem u štrafnyj bataľjon pišov seržant Semjueľ Redford, jakyj je komandyrom našogo zagonu. Pryčyna u Redforda odna i duže prosta — služba v Bad Company skoročuje zagaľnyj termin služby v armiї i na moment počatku podij u gri Redfordu do demobilizaciї zalyšajeťsja try dni.
Drugyj člen zagonu Džordž Heğğard — typovyj dovbograj, generator absurdnyh idej, viddušyna zagonu i prosto pryčyna čomu zaslužena pensija seržanta Redforda ne sklalasja tak, jak vin planuvav. Jak ekspert z vybuhivky, v zagin potrapyv čerez pidryv velyčeznogo skladu z bojeprypasamy na shid vid Paryža, a takož zalyšyvšy nepryjemnyj sjurpryz u vbyraľni odnogo oficera u vygljadi miny «Klejmor».
Tretij člen zagonu Terrens Svituoter — krim seržanta, je najrozumnišym členom zagonu, a takož golosom rozumu sered bezgluzdyh idej Heğğarda. U bataľjon čyslyťsja za «vypadkove» zavantažennja virusu-hrobaka v sekretnu vijśkovu merežu. Protyležnosti prytjagujuťsja, tomu tovaryšuje z Heğğardom, často grajuť u kamiń-nožyci-papir, poky je viľnyj čas, žartujuť ta pidkoljujuť odyn odnogo.
I, narešti, golovnyj geroj dylogiї Preston Marlou. Narodyvšyś u sim’ї vijśkovyh, za poklykom borgu, tež podavsja do armiї. U 222 bataľjon potrapyv za te, ščo pry posadci vertoľota lopatjamy syľno poškodyv generaľśkyj limuzyn.
Pid čas sjužetu z’jasovujeťsja, ščo golovni geroї, krim reguljarnyh vijśk rf, vojujuť iz pryvatnoju organizacijeju pid nazvoju «Legionery». Zavdjaky znannjam Svituotera, z’jasovujeťsja, ščo najmanci za svoju robotu otrymujuť oplatu u vygljadi zolotyh zlytkiv, i same odyn z nyh geroї znajšly v kyšenjah odnogo z trupiv. Z ćogo momentu, zagin častkovo zboževoliv na cij dumci i zakrutylysja golovni podiї z dezertyrstvom, zradoju, pošukom shidnojevropejśkogo dyktatora, vtečeju na jogo pozoločenomu Mi-24 ta pošukom osnovnyh zapasiv zolota «Legioneriv».
Sama ideja sjužetu pro zagin, jakyj vyrišuje zalyšyty službu, ščob otrymaty čyjeś zoloto ne nova. Scenarysty gry javno nadyhalysja takymy fiľmamy, jak «Geroї Kelli» z Klintom Istvudom u golovnij roli, ta «Try koroli» z Džordžem Kluni, Markom Volbergom ta Ajs Kjubom u roljah. U «Gerojah Kelli» personaž Klinta Istvuda za pidtrymky šče dvoh seržantiv počav poljuvannja za zolotom Vermahta, koly u «Tŕoh koroljah», golovni geroї pišly u samočynku, ščob znajty zahovane zoloto Saddama Husejna. Ale fakt zapozyčennja z povnometražnyh fiľmiv zovsim ne dokorjaje gri. Avtoram vdalosja uspišno adaptuvaty osnovnu sjužetnu liniju, dodavšy svoїh, hoč i duže karykaturnyh, personaživ. Zavdjaky gumoru, pryčomu duže nepoganomu i nenastyrlyvomu, zagonu v pryncypi spivperežyvaješ. Vony ne pokazani jak zovsim vyrodky. Komanda vykonuje postavleni nym bojovi zavdannja uspišno i bez zajvyh sliv, ale vično otrymujučy jakiś vidmovky v evakuaciї čy nakydanni dodatkovyh zavdań, ruky u soldativ opuskajuťsja. Diznavšyś pro zoloto, u nyh i z’javylasja cja ideja pro samoviľnyj včynok, jak zrozumila kinceva meta. Dezertyrstvo čerez zoloti zlytky ne vypravdannja, ale gej — nazva bataľjonu govoryť sama za sebe.
Igrovi rivni pobudovani za pryncypom pisočnyci – pered gravcem vidkryvajeťsja duže velyka karta z čitko postavlenym zavdannjam. Jak do neї distavatyś vže vyrišujemo my sami: možna pišky, možna na avtotransporti abo po vodi, jakščo je taka možlyvisť. Možna naviť posluhaty radio v mašyni, doky їdeš na zavdannja, na vybir je kiľka muzyčnyh radiostancij. Zajty do suprotyvnyka u tyl čy zboku absoljutno ne problema. Možna vidšlifuvaty vorožu terytoriju artylerijśkym udarom, jakščo vy znajšly zasib zv’jazku na karti i potim jty v bij. Variantiv vyrišennja zavdannja, v pryncypi, vystačaje. U 2022 roci taku pisočnycju duže važko nazvaty čymoś nejmovirnym, vse-taky gra vyjšla v 2008 roci i vzagali ne vvažajeťsja čystym synglplejernym proektom, ale taku ideju pryjemno bačyty v gri seriї Battlefield.
Zavdjaky pryjemnij grafici, jakisnomu zvuku ta rujnuvannjam otočennja vojuvaty na takyh rivnjah cikavo, adže jak i vorogy ne perebuvajuť u povnij bezpeci, tak i vy. Majže buď-jaku stinu možna roznesty i vorožyj štučnyj intelekt dovgo ne dumaje pered tym, jak paľnuty po vam iz RPG-7 abo granatometa, poky vy vidsydžujeteś za ukryttjam. Krim togo, rozrobnyky ne poskupylysja i bilja bagaťoh budiveľ zalyšyly vybuhovi prypasy, bočky, balony, ščob perestrilky tak i rjasnily kupoju vybuhiv, jaki v motloh roznosjať dovkolyšni stiny.
Do napysannja saundtreku buv zaprošenyj švedśkyj kompozytor Mikaeľ Karlsson, jakyj, jak na mene, napysav odyn iz najkraščyh saundtrekiv u seriї. Mikaeľ takož buv zajnjatyj pry stvorenni sykvela Bad Company i vin šče biľše rozvynuv svoї ideї, napysavšy čymalo vdalyh trekiv.
Electronic Arts javno robyly stavku na odynočnyj režym pid čas reklamnoї kampaniї gry i krim osnovnyh trejleriv vypustyly kiľka korotkyh, komedijnyh versij, pidkresljujučy legkyj ton gry. Try okremi trejlery buly znjati, jak parodiї na taki vidomi igry, jak Metal Gear Solid 4, Gears of War z їh trejlerom pid pisnju Mad World, i Rainbow Six Vegas 2.
Na žaľ, bez minusiv tež ne obijšlosja. Navrjad čy htoś očikuvav, ščo odynočna kampanija u konsoľno-ekskljuzyvnij Battlefield bude jakymoś odkrovennjam. Jak rozmynka pered muľtyplejerom ce tak. Gra protjagom usijeї kampaniї potrohu včyť gravcja, jak pravyľno korystuvatyś zbrojeju, keruvaty transportom na vidkrytyh prostorah i ščo soboju vzagali predstavljaje, nova na toj čas, systema rujnuvań. Misiї ridko koly dyvujuť kreatyvom i v osnovnomu skladajuťsja iz zavdań na kštalt «znyšč try anteny», «znyšč 2 zenitni ustanovky» i t.d. Neridko zustričajeťsja bektreking, koly probigšy vsju kartu v odnomu naprjamku, gra zmušuje ruhatysja u zvorotnomu. Tomu prohodžennja gry i zajmaje blyźko 7-8 godyn pry tomu, ščo vśogo v gri sim rivniv.
Z inšyh nedolikiv varto vidznačyty sam fakt ne samogo vdalogo «starinnja gry». Grajučy v Battlefield: Bad Company tak i vidčuvajeťsja, ščo ce naturaľnyj konsoľnyj šuter vid rozrobnykiv, jaki raniše zajmalysja igramy dlja PK. Jak na mene, u gri ne duže zručnyj FOV, zbroja na ekrani zajmaje zanadto bagato miscja, personaž ne duže povorotkyj i zagalom ruhy geroja vidčuvajuťsja trohy nezgrabnymy. Ale, možlyvo, ce osobysto moja pretenzija.
Jakščo pidsumuvaty, možna vpevneno skazaty, ščo synglpleer Battlefield: Bad Company zalyšaje po sobi pryjemni emociї i počuttja zadovolennja. Koly, zdavalosja b, veś projdenyj šljah buv marnym, v ostannij moment soldatam ščastyť i vony prymudrjajuťsja zabraty sobi trohy zolota «Legioneriv». Zavdjaky velykym rivnjam u pojednanni z dostupnym transportom, gravcju dajuť de rozguljatysja. Lokaciї, zasnovani na pejzažah kraїn Balkanśkogo pivostrova, vygljadajuť cilkom atmosferno, a v sumi z muzykoju Mikaelja Karlsona stvorjujuť settyng, ščo može zakarbuvatyś v pam’jati gravciv. Ale, ščo čipljaje najbiľše, tak ce naš zagin, de do kožnogo geroja zvykaješ z peršyh hvylyn. Gumor vyvozyť naviť zaraz, a dialogy žyvi. Žaľ tiľky v gri nemaje žodnyh subtytriv.
Battlefield: Bad Company 2
Sykvel ne zmusyv sebe dovgo čekaty i 2 bereznja 2010 roku Battlefield: Bad Company 2 vyjšla na vsih platformah, vključajučy PK. Vže za časiv Bad Company 2, DICE ta EA počaly prjamo, potrohu vyskazuvaty jakiś uїdlyvi vyslovljuvannja u bik Call of Duty. Tak, napryklad, čerez dva dni pislja togo, jak Infinity Ward ogolosyla, ščo v Call of Duty: Modern Warfare 2 bude tiľky systema matčmejkingu IWNet, DICE zajavyla, ščo v їhnij gri bude povna pidtrymka vydilenyh serveriv. Šče kiľka zgadok pro Call of Duty: Modern Warfare 2 možna počuty pid čas odynočnoї kampaniї. V odnij iz misij, Svituoter kaže frazu: «Ni, vin prosto napravyť kiľka operatyvnykiv iz їhnimy lamerśkymy datčykamy sercebyttja na zbroї». V inšomu epizodi, pid čas gonok na kvadrocyklah, Heğğard skazav «snigohody dlja divčatok». Ci dvi frazy vidnosyly nas do misiї «Skelelaz».
Sjužet peršoї Battlefield: Bad Company možna bulo vvažaty zaveršenym, adže častynu zolota zagin taky zmig urvaty. Ale, golova najmanśkoї organizaciї «Legionery» zalyšyvsja žyvym, nam ce pokazaly u finaľnij katsceni i možna bulo prypustyty, ščo na ćomu fakti jakoś vyїždžatyme sykvel. Na žaľ, pro vsi podiї oryginaľnoї gry scenarysty z DICE načebto zabuly. Stari geroї tak samo čysljaťsja v 222 bataľjoni, na moment počatku peršoї misiї z zagonom u seržanta Redforda ce znovu ostannje zavdannja i todi vže točno vin ide na pensiju.
Zminyvsja zagaľnyj ton gry — z legkoї gonytvy za zolotom, teper u nas poljuvannja za «Čornoju zbrojeju» ta porjatunok cilyh Spolučenyh Štativ Ameryky. Z’javyvsja zlyj rosijśkyj polkovnyk, jak golovnyj lyhodij. Pislja peršogo ž zavdannja nas perevodjať iz Bad Company do Centru speciaľnyh operacij CRU, tobto, za faktom, ce vže naviť ne Bad Company 2. Gumoru stalo nabagato menše, zagin majže ne žartuje odyn miž odnym. Čarivnyj golos dyspetčera Mike-One-Juliet, za jakoju soh Svituoter v peršij gri, zaminyly na typovyj čolovičyj golos iz pozyvnym «Arhangel». Jaščyky iz zolotom, jaki možna bulo znahodyty na rivnjah u peršij Bad Company, zaminyly na nezrozumili M-COM stanciї, jaki potribno prosto pidryvaty. Vony naviť prybraly smajlyk iz čeky granaty.
U gejmplejnomu plani DICE vidmovylysja vid vidkrytyh rivniv, jaki buly v poperednij gri. Lokaciї, zvisno, šče ne taki prjami korydory, jak u Battlefield 3, ale tijeї vidkrytosti, jak u peršoї Bad Company vže nemaje. Za vynjatkom misiї «Sangre Del Toro», v jakij pered namy vidkryvajeťsja velyčezna pustelja z tŕoma punktamy na karti, kudy nam potribno zaїhaty i vykonaty postavlene zavdannja. U rešti vypadkiv ce majže prjami rivni, v jakyh ubik zijty možna hiba ščo na metriv dvadcjať vlivo-vpravo.
Čerez prjamolinijnu pobudovu lokacij gejmplej stav baďorišym, ne treba dovgo graty v kišky-myšky z protyvnykamy. Ale, napryklad, dodavšy regeneraciju zdorov’ja, rozrobnyky trohy zmenšyly temp samyh perestrilok. U peršij Bad Company u geroja buv špryc, jakyj vidnovljuvav buď-jaku kiľkisť zdorov’ja do 100% i jakyj možna bulo zastosovuvaty v buď-jakyj moment (zvisno, u zdatnosti je svij kuldaun). U spekotnyh perestrilkah možna bulo povnistju vidnovyty zdorov’ja bukvaľno za sekundu i prodovžyty bij. U drugij častyni, čerez regeneraciju, často dovodyťsja vidsydžuvatysja za ukryttjam i čekaty, poky zdorov’ja vidnovyťsja same. Zrozumilo, ščo avtoregeneracija ce vže standart žanru, ale, porivnjujučy z peršoju groju v pid-seriї, osobysto dlja mene ce minus.
Gra pracjuje na pokraščenij versiї Frostbite pid versijeju 1.5, jaka vključaje tehnologiju Destruction 2.0. Teper, zavdjaky їj, u gri možna ne tiľky rozbyvaty stiny, a j obvaljuvaty vsi budivli, ščo rujnujuťsja. Na vidminu vid peršoї Bad Company, u drugij častyni geografija biľš riznomanitna i nam dajuť povojuvaty na Čukotśkomu pivostrovi, Boliviї, Kolumbiї, čylijśkij pusteli ta zasniženyh gorah Argentyny. I jakščo na paperi ce zvučyť vse jakoś cikavo, to naspravdi vyhodyť trohy nudno. Majže polovynu gry my bigajemo korydornymy džungljamy, de z budiveľ tiľky derev’jani halupy abo nevelyki saraї. U velyčeznij pusteli Atakama z tŕoh točok iz zavdannjamy, tiľky na odnij je nevelyke selyšče iz cegljanymy budynkamy sered jakyh cikavo vesty bij z vorogom.
Ščo pomičaješ vidrazu, tak ce riveń postanovky gry. Katsceny staly kinematografičnišymy, dodaly kiľka novyh personaživ. Z nyh, najbiľš vdalogo možna vidznačyty pilota vertoľota Sikorsky UH-60 Black Hawk Flinna, z pozyvnym «Prymarnyj gonščyk». Jogo superečky z Heğğardom pro pacyfizm i karmu možna vvažaty jedynoju viddušynoju u serjoznomu sjužeti drugoї Bad Company.
Sjužet gry počynajeťsja v 1944 roci, koly dva zagony specnazu korpusu morśkoї pihoty SŠA probyrajuťsja na ostriv u Japonśkomu mori, ščob zahopyty japonśkogo včenogo-perebižčyka. Pid čas zavdannja my kiľka raziv čujemo dyvne vyttja, jake suprovodžujeťsja nevelykymy sejsmičnymy poštovhamy. Perša misija zroblena jak etalonnyj vstup do gry: u nij nemaje nudnyh momentiv, a kiľkisť ekšenu ta momentiv miž perestrilkamy vyvireno ideaľno. Nevelyka poїzdka pid trek Mikaelja Karlssona dosi vyklykaje pozytyvni emociї naviť čerez dvanadcjať rokiv pislja relizu gry.
Ale jakščo perša misija jakoś intryguvala, to dali vse zduvajeťsja. Preston Marlou vypadkovo znahodyť aparat, shožyj na minnyj snarjad, jakyj peredajuť vyščomu komanduvannju. Cej prystrij je častynoju tijeї samoї «Čornoї zbroї», ščo vydaje potužnyj elektromagnitnyj impuľs, jaka, za slovamy golovnogo lyhodija, može v pravyľnomu misci vyrubyty vsju energosystemu SŠA. Pislja svojeї znahidky zagin vidpravljajeťsja u vijśkovyj tur Pivdennoju Amerykoju u pošukah sekretnyh agentiv, zahoplennja suputnyka, pošuku golovnogo lyhodija ta znyščennja superzbroї. Ce absoljutno logično ta pohvaľno, ščo scenarysty vyrišyly zrobyty ščoś biľše u sjužetnomu plani, a ne tupcjuvatyś na misci. Ale, vrahovujučy takyj kontrast u nastroї ta legkosti miž dvoma častynamy pid-seriї, ne takoї prygody očikuješ vid zagonu, jakyj potrapyv do štrafnogo bataľjonu z riznyh, durnyh pryčyn. U mene, čomuś, je take vidčuttja, ščo zrobyty z drugoї častyny typovyj, modnyj na toj čas, blokbaster na zrazok Call of Duty bulo vse ž taky rišennjam vydavcja. DICE mogly do puttja dovesty svoju mehaniku pisočnyci, zrobyty horošyj sykvel, ale v takomu razi konkuruvaty z Call of Duty na poli odynočnoї kampaniї bulo b problematyčno, adže mehaniky zovsim rizni.
Na žaľ, rozrobnyky abo vydaveć (abo vsi odrazu) vyrišyly pognatysja za svoїm golovnym konkurentom i ne zahotily rozvyvaty vlasni ideї dlja odynočnoї kampaniї. Cikavyj, hoč i prostyj sjužet vyrišyly zaminyty na typovu golivudščynu z porjatunkom SŠA vid zlyh rosijan i znyščennjam super-zbroї. Ne zrozumijte nepravyľno, u peršij Bad Company tež buly zli rosijany, z jakymy my vojuvaly, ale tam osnovna meta u nas bula biľš pryzemlena i ne taka nabrydlyva. Pereїhavšy na biľš zamkneni lokaciї, gra namagalasja zaproponuvaty ščoś oryginaľne. Buv cikavyj moment zi snajperśkym prykryttjam zagonu, koly treba bulo striljaty pid gurkit gromu. Vidsylka do «Vteči z Šoušenka», koly Endi Djufrejn pid šum gromu rozbyvav kanalizacijnu trubu pid čas vteči. Abo moment zi spuskom z gory, pry krytyčno nyźkij temperaturi, koly nam treba bulo švydko bigty vid odnijeї budivli do inšoї, ščob ne pomerty vid pereoholodžennja. Realizovano ce, može, i ne tak jakisno, ale sama po sobi zadumka cikava.
I šče odyn cikavyj fakt. Četvirka personaživ nastiľky spodobalysja gravcjam, ščo u žovtni 2012 roku EA ogolosyla pro stvorennja odnojmennogo serialu u žanri ekšn, z naľotom firmovogo dlja seriї gumoru, ščo prodovžuje istoriju zagonu. Taka sobi Komanda A, tiľky z personažamy videogry. U vyrobnyctvi buly zadijani telekanal Fox, Sony TV ta studija Happy Madison, jaku v 1999 roci zasnuvav toj samyj Adam Sendler. Za povidomlennjamy Deadline, sjužet buduvavsja navkolo zagonu Bravo-1 Čarli ta rozpovidav podaľšu dolju jogo učasnykiv. Golovni geroї zaveršyly svoju službu v armiї ta vyrišyly podatyś u pryvatnyj sektor vijśkovyh organizacij. Pislja odnogo iz zavdań, їhnij kolyšnij oficer komanduvač vyrišuje usunuty vsih čotyŕoh personaživ, jaki mogly buty začipkoju do jogo mynulyh, temnyh sprav. Kerivnykom proektu buv Džon Ejzendrat, jakyj najbiľš vidomyj jak scenaryst i vykonavčyj prodjuser teleserialiv «Špygunka» (angl. Alias) z Džennifer Garner u golovnij roli ta «Čornyj spysok». Na žaľ, dali cijeї novyny, sudjačy z uśogo, vyrobnyctvo ne pišlo. Ne bulo ozvučeno ani pryblyznoї daty pokazu serialu, ani aktorśkogo skladu. Možlyvo, z cijeї pryčyny, my tak dovgo i ne čujemo ničogo pro tretju Bad Company. Možna prypustyty, ščo EA robyly stavku na prodovžennja sjužetu vsesvitu same v formati serialu, tomu ne pospišaly robyty tretju gru, hoča kincivka v Bad Company 2 zalyšylasja cilkom vidkrytoju. Z ogljadu na nynišni reputacijni vtraty dlja EA i, švydše za vse, skasovanyj serial po Bad Company, ja dumaju, my šče pobačymo Battlefield: Bad Company 3 u ćomu desjatylitti.
Battlefield 3
Z Battlefield 3 vsja igrova serija vyjšla na svij novyj etap rozvytku. Dlja gry bula napysana nova versija rušija Frostbite 2.0, jakyj todi vydavav nejmovirni kartynku i zvuk, (ta j naviť zaraz, v tehničnomu plani, gra za 12 rokiv ne nadto postarišala). Do vizuaľnoї častyny dodajeťsja jakisna animacija i, vže, fiška seriї – rujnuvannja otočennja.
Zi zbiľšenym bjudžetom ta ambicijamy, todišnij golova vydavnyctva Džon Rikitello zajavyv, ščo Battlefield 3 zbyrajeťsja prjamo konkuruvaty z Call of Duty. U zv’jazku z cym, Battlefield 3 vyrišyv borotysja z Call of Duty na vsih frontah igrovyh režymiv: muľtyplejer, synglplejer i naviť u nevelykyh kooperatyvnyh misijah na kštalt Spec Ops, jaki vperše z’javylysja u Call of Duty: Modern Warfare 2.
Moment dlja prjamoї konfrontaciї buv pryjnjatyj duže vdalyj: pid čas rozrobky finaľnoї častyny nejmovirno uspišnoї trylogiї Modern Warfare majže veś ključovyj sklad pišov z Infinity Ward čerez konflikt z Activision. Vydavcevi dovelosja u najkorotši terminy znajty їm zaminu, ščob gra vstygla vyjty u vyznačenyj termin. Vže todi bulo očevydno, ščo zlipyty nastiľky uspišnu gru, jakoju bula Call of Duty: Modern Warfare 2 ne vyjde (majeťsja na uvazi zagaľnu jakisť proektu, za finansovyj uspih navrjad čy htoś syľno bojavsja, adže im’ja v gry zalyšylosja te same). Do problem z kadramy, dodalasja davnja boljačka igor seriї Call of Duty – ne najkraščyj rušij, jakyj ridko koly dyvuvav v vizuaľnomu plani. U 2011 roci cej punkt, napevno, dosjag svogo apogeju. Na tli, leď ne nekstgen grafiky ta zvuku u Battlefield 3, Call of Duty: Modern Warfare 3 u tehničnomu plani vidstavala za vsima parametramy.
U 2011 roci, napevno, tiľky linyvyj ne porivnjuvav dva golovni šutery oseni. Pryčynu javyšča zrozumity možna bulo: krim marketyngovoї kampaniї, igry maly misjać riznyci miž relizamy voseny. Ale porivnjuvaty ci dvi gry bulo ne zovsim korektno, adže muľtyplejer Battlefield 3 ce zovsim inše, niž muľtyplejer Call of Duty, a synglplejer todi buv u dvoh igor, na žaľ, duže poserednij.
Jakščo krytyky i gravci zahopljuvalysja bagatokorystuvaćkym režymom, to synglpleerom majže vsi buly trohy rozčarovani. Ščob sprobuvaty konkuruvaty z Call of Duty u plani odynočnogo režymu, DICE javno ne raz i ne dva ozyralysja na svogo konkurenta pid čas rozrobky sjužetnoї kampaniї. Syngl buv povnistju perevedenyj na prjamolinijni rejky z kupoju zaskryptovanyh momentiv, vidmovyvšyś vid nevelykyh pisočnyć, jak ce bulo v Bad Company i Bad Company 2. Na žaľ, skrypty rozstavleni ne duže vdalo i z groju «sklejeni» vony duže poseredńo. Pry povtornomu prohodženni kampaniї ja kiľka raziv natykavsja na miscja, de možna bulo vypadkovo obijty skrypt, projty trohy dali i zustrity «tajmer smerti», jakyj kaže vam povernutysja nazad na pole boju (jak nevydymi stiny na muľtyplejernyh kartah). U misiї, de treba bulo zahopyty majetok Amira Kafarova (torgovcja zbrojeju), u mene zlamavsja skrypt, jakyj vidčynjav by nastupni dveri — ce stalosja tomu, ščo v odnomu misci ne zaspavnylyś vorogy i moї dva sojuznyky sydily za svoїmy ukryttjamy niby čekajučy їh, ale ničogo ne vidbuvalosja. Sumno bačyty taki momenty v takij tehnologično rozvynenij gri, jak Battlefield 3, tym biľše čerez 9 rokiv pislja relizu proektu.
Švydše za vse zbig, ale rozpoviď sjužetu v Battlefield 3 budujeťsja na dopyti golovnogo geroja dvoma agentamy CRU z vključennjam misij u vygljadi flešbekiv ta kiľkoma zminamy personaža, jakyj perebuvaje v centri uvagy. Takyj pidhid buv realizovanyj u Call of Duty: Black Ops rokom raniše. Jakščo korotko, to osnovnyj sjužet rozpovidaje pro sprobu zapobigty jadernomu teraktu v Nju-Jorku ta Paryži. Po hodu gry, golovnyj geroj zi svoїm zagonom znahodyť jaščyk z jadernoju bojegolovkoju ta miscem šče dlja dvoh takyh samyh snarjadiv, tiľky ci dva buly vidsutni. Do reči, ideja z tŕoma jadernymy bombamy — pryvit iz Battlefield 2: Modern Combat, de tež buly try jaderni snarjady.
Šče, u gri prysutnja mehanika QTE, jaka i todi vže bula trohy vymučenoju, ale vse šče modnoju. U 2022 roci vona vygljadaje trohy komično, vrahovujučy ne najkrašču її realizaciju v Battlefield 3.
Zrobyty personaživ, takymy ščo zapam’jatovujuťsja, abo cikavogo antagonista u scenarystiv z DICE tež ne vyjšlo (hoča vśogo try roky tomu u DICE vdalosja stvoryty odyn z najuljublenišyh zagoniv u videoigrah). Jakščo rozgljadaty sojuznykiv, to v golovi splyvaje, hiba ščo Dima ta Montes, i to, bo u drugogo ce napysano na kasci. Golovnyj lyhodij Solomon zapam’jatavsja lyše svojeju golovnoju muzyčnoju temoju (i ce zavdjaky kompozytoram gry, a ne scenarystam) i šče napevno svoїm revoľverom Magnum, jak u generala Šeparda z Call of Duty: Modern Warfare 2. Konflikt useredyni zagonu propysanyj bukvaľno odnym rečennjam, ščo promovljaje Stiv Kampo, naš lider zagonu pid čas odnogo iz zavdań. Komandyr zagonu Koul namagajeťsja buď-jakym šljahom vybyty sobi pidvyščennja u zvanni i často viddaje nakazy rivnja «fubar», čerez ščo gynuť Kampo i šče odyn naš tovaryš po službi Matkovyč pid kineć gry. Dyvytysja na scenu їhńoї smerti bez sliz ne možna. I ni, sľozy ne vid napružennja dramy. Prosto podyviťsja sami.
Čym gra mogla b zdyvuvaty na tli Call of Duty, to ce vykorystannjam vijśkovoї tehniky v odynočnomu režymi. Na žaľ, čerez rejkovu strukturu takyh momentiv u gri vśogo dva: polit na McDonnell Douglas F/A-18 Hornet (jakyj u pidsumku i toj vyjavyvsja urizanym po gejmpleju, a pizniše pereris u zavdannja shožym z misijeju na AC-130 v Call of Duty 4: Modern Warfare) ta dvi misiї na tanku M1 Abrams.
Za ščo z povnoju vpevnenistju možna skazaty spasybi odynočnoї kampaniї, tak ce za muzyčnu temu golovnogo antagonista gry napysanu Jukkoju Rintamjaki ta Johanom Skugge (ci dvoje šče napyšuť nepoganyj saundtrek do Battlefield 4).
Nezvažajučy na ne najhytrišyj sjužet v odynočnij kampaniї, do gry buv napysanyj roman pid nazvoju «Battlefield 3: Russian» za avtorstvom Endi Maknaba ta Pitera Grimsdejla. Knyga pokazuje podiї gry z pogljadu odnogo z grabeľnyh personaživ, a same Dmitrija Majakovśkogo.
Vrahovujučy vsi pererahovani vyšče pljusy i minusy odynočnoї kampaniї, skladno skazaty, ščo vona prjama pogana. U gry je momenty, ščo zapam’jatovujuťsja, taki jak zlit na vynyščuvači, desantuvannja z litaka, znyščennja pozyciї snajpera v goteli. Grafika, zvuk i ganplej pryvnosjať vidčuttja zadovolennja vid gry naviť u novomu desjatylitti. Okremo napysanyj roman pid gru pokazuje, ščo rozrobnyky ta vydaveć spravdi namagalysja zrobyty ščoś varte, a ne lyše prykrutyty režym čysto dlja galočky. Na žaľ, nedosvidčenisť komandy u pobudovi jakisnogo, rejkovogo synglplejera, a takož najavnisť golovnogo akcentu v rozrobci same muľtyplejera vylylosja v ne najkraščyj odynočnyj režym, jakyj, osobysto meni, navrjad čy hočeťsja kolyś pereprohodyty šče. Ce v pryncypi i ne problema, muľtyplejer zrobyv svoju spravu – gra prodalasja nejmovirnym tyražem dlja seriї ta syly DICE buly vytračeni nedaremno.
Battlefield 4
Skazaty, ščo gravci buly zdyvovani švydkym anonsom Battlefield 4 — značyť ničogo ne skazaty, adže vin vidbuvsja u lypni 2012 roku. Ta j zagaľnyj vizuaľnyj styľ tež nastorožuvav, bo vin duže skydavsja na Battlefield 3, jaka vyjšla v žovtni 2011 roku.
Nezvažajučy na zmišani vidguky do odynočnoї kampaniї v Battlefield 3, DICE vyrišyly robyty podibnyj režym u svoїj nastupnij gri. Vony naviť ne vygaduvaly velosypeda i podiї v Battlefield 4 je prodovžennjam sjužetu v Battlefield 3. Tak, u gri možna zustrity dejakyh personaživ z mynuloї gry. Napryklad, Lazlo Kovik, jakyj buv odnym iz agentiv CRU, kotryj provodyv dopyt seržanta Blekberna u tretij častyni. Tut jomu vidvely kudy biľšu roľ, hoč i ne taku tryvalu, jak možna bulo očikuvaty.
Drugyj personaž — ce Dmitrij Majakovśkyj. Dima odyn iz protagonistiv u Battlefield 3. U tretij častyni zovnišnisť geroja bula zmaľovana z rosijśkogo aktora Olega Taktarova. U četvertij častyni, zovnišnisť Dmitrija kardynaľno vidriznjajeťsja. Nevidomo, čy ce čerez jakiś nedomovlenosti miž DICE/EA z Olegom Taktarovym abo prosto čerez te, ščo v knyzi «Battlefield 3: Russian» jogo zovnišnisť opysuvalasja, jak shoža na zovnišnisť Solomona «čerez ščo їh možna bulo splutaty» i tomu na roľ Dmitrija bulo zaprošeno inšogo aktora (Pavla Lyčnykova).
I vy mogly b spytaty: «A de ja bačyv novogo Dimu?». Pravyľno! V provaľnij p’jatij častyni Micnogo goriška
Sjužetno, Battlefield 4 rozgortajeťsja v 2020 roci, čerez 6 rokiv pislja podij Battlefield 3, i akcent zmiščujeťsja na globaľnu vijnu SŠA z dyktatorśkym režymom Kytaju, jakyj pidtrymuje rosija. Cogo razu, igrovyj personaž u nas odyn – Deniel Rekker, člen rozviduvaľnogo zagonu «Mogyľnyk». Vse počynajeťsja iz zavdannja z otrymannja rozviduvaľnyh danyh vid rosijśkogo generala, a potim, jak-to kažuť, vse zakrutylosja.
Osoblyvistju kampaniї ja nazvav by te, ščo graveć ta jogo zagin pryv’jazanyj do avianoscja klasu «Osa» pid nazvoju «Vaľkirija», my nesemo službu tam. Do ńogo nam treba probratysja z bojem pid čas peršogo zavdannja, z ńogo my počynajemo nastupne i odnijeju z golovnyh cilej uprodovž usijeї gry bulo povernutysja čy zahystyty svoju bazu. Ce nepogano tak vplyvalo na atmosferu gry. Zvyčajno, ce v pidmitky ne godyťsja do umovnoї Mass Effect z її Normandijeju, ale zustrity takyj pidhid u syngplejeri Battlefield 4 bulo cilkom nespodivano. Call of Duty do takogo doroste lyše u 2016 roci z relizom Call of Duty: Infinite Warfare. Za kiľkistju misij, u porivnjanni z Battlefield 3, tut їh vdviči menše, ale vid cijeї zagaľnoї kiľkosti, deś polovynu času my tak čy inakše pov’jazani z «Vaľkirijeju».
U gejmplejnomu plani, pry pobudovi rivniv, švedy vyrišyly povernuty element nevelykyh pisočnyć, vidmovyvšyś vid korydoriv na kštalt Battlefield 3. Majučy u sebe v arsenali vizor, za dopomogoju jakogo graveć mig pomičaty na karti vorogiv, dodatkove ozbrojennja ta prypasy, golovnyj geroj majže u vsih misijah može nakazuvaty svoїm členam zagonu abo dopomižnij bojovij tehnici atakuvaty pevnyh vorogiv. Tak samo, znajšovšy na rivni jaščyky z prypasamy, graveć mig buď-jakoї myti zminyty svij arsenal na toj, jakyj najbiľše pidhodyť do konkretnoї sytuaciї na poli boju (jak u Battlefield: Bad Company 2).
Z bojovoju tehnikoju tak samo “ne gusto”, ale vse odno dajuť pokeruvaty bojovym katerom, dobyrajučyś do misć iz zavdannjamy i odyn raz dajuť poїzdyty na tanku vulycjamy Singapuru (v ćomu misci je nevelykyj element pisočnyci, koly vtratyvšy tank ne označaje, ščo potribno peregravaty epizod: na rivni možna bulo znajty porožnju kytajśku bronetehniku abo jaščyk iz prypasamy ta vzjaty v arsenal protytankovu zbroju dlja uspišnogo prohodžennja zavdannja).
Jak i v mynulomu vypadku, do Battlefield 4 tež vyrišyly napysaty okremyj roman pid nazvoju «Battlefield 4: Countdown to War», za avtorstvom togo ž Pitera Grimsdejla. Cogo razu knyga rozpovidaje pro prygody agenta Lazlo Kovika, jaki vidbuvalysja do ta pid čas podij Battlefield 4.
Na žaľ (znovu ž taky) nazvaty odynočnu kampaniju Battlefield 4 čudovoju duže važko. Jakščo zakryty oči na її netryvalisť, ščo šče možna nazvaty pljusom, adže vona v takomu razi ne nabrydaje, to zagaľna sumburnisť togo, ščo vidbuvajeťsja, trohy prygničuje. Je take vidčuttja, ščo deś znykly hoča b odna-dvi misiї, čerez ščo zagaľna kartyna togo, ščo vidbuvajeťsja, zdajeťsja trohy haotyčnoju.
Ne poviryte, ale v Battlefield 4 je až try kincivky, jaki vidriznjajuťsja tym, hto zi svoїh pomre v finali i zaležyť vona vid vyboru gravcja v samomu kinci. Ale pislja ćogo finalu nam ne pokazujuť žodnogo videorolyka pro te, ščo stalosja dali, gra prosto zakinčujeťsja i jak by natjakaje bigty švydše v muľtyplejer. Z ogljadu na nepoganu atmosferu synglplejera i personaživ, jaki biľše zapam’jatalyś, niž u Battlefield 3, prykro ne znaty, ščo ž tam dali bude abo prosto čym zakinčylaś naša nevelyka prygoda.
Zavždy bula zrozumila dumka, ščo synlgplejer u Battlefield ce biľše rozmynka i takyj sobi poligon dlja togo, ščob graveć oznajomyvsja z mehanikamy gry, zvyk do gejmpleju pered tym, jak rozpočynaty gru v muľtyplejeri. Vrahovujučy cej fakt, možna pomityty, ščo bagato rivniv majže u vsih synglah seriї pobudovani tak, ščob pokazaty gravcevi jakuś fišku abo navčyty zagaľnym ponjattjam. Battlefield 4 tež namagajeťsja cym zajmatysja i z cijeї pryčyny straždaje. Riveń u Šanhaї, zadača — pid pokrovom noči probratysja v goteľ, ščo ohoronjajeťsja, i vyvesty zvidty kiľka VIP-person. Zavdjaky novomu rušiju, ničnyj riveń pid zlyvoju vygljadaje prosto čudovo, ale pid kineć zavdannja, gravcja zmušujuť graty v kišky-myšky z tankom, jakyj їzdyť po terytoriї i jakyj vam potribno znyščyty za dopomogoju vybuhivky S4 abo protytankovyh min. I ty prosto, jak dureń, bigaješ za botom, namagajučyś jogo abo zavesty na miny abo zabigty jomu v spynu, ščob zaklasty vybuhivku. Takyh tankiv tam bulo dva. Cej moment absoljutno rujnuje dynamiku vśogo i nezrozumilo vzagali, jak jogo dopustyly do finaľnoї versiї gry.
Ale jakščo z pereličenym vyšče možna jakoś sperečatysja (hoča, zdavalosja b, «naviščo?»), to na ščo ne možna zapljuščyty oči — ce na štučnyj intelekt vorogiv i sojuznykiv. Vorogy na buď-jakomu rivni skladnosti bačať vas zavždy i striljajuť majže zavždy lyše u vas. Ce osoblyvo pomitno, jakščo proty vas šče vojuje jakyjś BTR, jakyj potrapljaje čerez stiny. A štučnyj intelekt sojuznykiv navpaky – absoljutno zlamanyj. Vin tiľky ščo j može, jak vidčynjaty jakiś dveri čy kryčaty vam, ščob my shovalysja za ukryttja čy bigom jšly. Govorjačy, ščo sojuznyky možuť lyše vidčynjaty dveri ta kryčaty — ja ce maju na uvazi bukvaľno, vony ne vbyvajuť vorogiv. Usih suprotyvnykiv na rivnjah dovodyťsja vbyvaty samomu. Ja prohodyv kampaniju vperše na Xbox One try roky nazad, tobto čerez 7 rokiv z relizu, štučnyj intelekt zalyšajeťsja takym že nerobočym. U video, jaki prykladeni znyzu, cja problema sposterigalasja i na PK, i na PlayStation 4 šče kiľka rokiv tomu, tobto ne možna skazaty, ščo ce odynyčnyj vypadok tiľky v mene i lyše na moїj platformi.
Vybravšy trohy inšyj pidhid do rozrobky odynočnoї kampaniї v Battlefield 4, DICE znovu ne vdalosja zrobyty cilisnyj, jakisnyj režym. U ńomu tak samo je čymalo pam’jatnyh momentiv, atmosfera, zvuk i muzyka, biľš opraćovani personaži. Nova versija rušija Frostbite 3.0 vydaje kartynku nabagato jakisnišu, niž u Battlefield 3, a pogodni efekty ta realizacija vodnyh poverhoń dyvuje naviť zaraz. Nezvažajučy na zmišani vidguky do poperedńoї odynočnoї kampaniї, rozrobnyky vyrišyly rozvyvaty svij vsesvit, znovu vdalysja do napysannja romanu, ščob šče biľše rozvynuty lor gry.
Majučy na rukah jakisni tehnologiї dlja vyrobnyctva, švedam vično čogoś ne vystačaje. Namagajučyś povtoryty Call of Duty u dvoh poperednih igrah, kincevyj rezuľtat tak i viddavav vtorynnistju. U sprobi zrobyty gru, nablyženu do svoїh kanoniv, kampaniї v Battlefield 4 zavažaly jakiś inši problemy. U 2013 roci gra konkuruvala z Call of Duty: Ghosts, jaka, na dumku biľšosti gravciv, je odnijeju z najgiršyh u seriї, u tomu čysli j po odynočnij kampaniї. Tobto, drugyj raz pospiľ, u jakisnomu plani u EA ta DICE ne bulo syľnogo konkurenta, ale zrobyty odnoznačno krašče u nyh vse odno ne vyjšlo.
Battlefield 1
Z anonsom Battlefield 1 DICE vsih pryjemno vrazyly. Vony navažylysja perenesty seriju v settyng Peršoї svitovoї vijny, vijny, jaku duže ridko vykorystovujuť u videoigrah. Vybir časovoї epohy zigrav švedam na ruku, jakščo porivnjuvaty їhnju gru z golovnym konkurentom v osobi Call of Duty. Koly ščoričnyj serial vid Activision z kožnym rokom vse dali j dali viddaljavsja v majbutnje, čym rozčarovuvav bezlič gravciv, to strybok u časy Peršoї svitovoї vijny vsi pryjnjaly iz zahvatom. Zrozumity taku radisť možna bulo — žodna velyka studija ne robyla AAA gru v epohu «vijny, jaka mala poklasty kraj usim vijnam».
Za slovamy DICE, vony davno dumaly pro cej časovyj vidrizok dlja svoїh igor, ale buly šče ne gotovi realizuvaty jogo v jakijś konkretnij gri. Koly rozrobnyky vperše pryjšly do EA z cijeju idejeju, vona bula vidhylena čerez pobojuvannja, ščo graty v period Peršoї svitovoї vijny bude ne duže veselo. Ale pizniše, koly DICE zrobyly nevelyke demo, vony zmogly perekonaty vydavcja i my majemo odnu z najoryginaľnišyh igor ne tiľky v seriї, a j u vsij industriї (ščo stosujeťsja AAA šuteriv, zvyčajno).
Speršu, odynočnyj režym u Battlefield 1 mav biľš zvyčnyj vygljad, ale pizniše rozrobnyky vidmovylysja vid cijeї ideї i prydumaly novyj dlja sebe format pid nazvoju «Vijśkovi istoriї». Ce rišennja bulo zumovlene bažannjam DICE stvoryty biľš globaľnu istoriju i pokazaty, jak bagato ljudej torknulasja vijna. «Vijśkovi istoriї» ce zbirka nevelykyh, zaveršenyh rozpovidej, ščo ne peretynajuťsja miž soboju, podiї jakyh vidbuvajuťsja v riznyh lokacijah Jevropy ta Blyźkogo Shodu. Odynočna kampanija skladajeťsja z prologu ta p’jaty istorij: «Kriź brud i krov», «Druzi z vyščyh kil», «Vpered, Savojja!», «Posyľnyj» ta «Niščo ne pryznačeno».
V odynočnomu režymi Battlefield 1 dyvuje z peršyh hvylyn. Nam proponujuť zigraty v prolozi, pro jakyj ja vže trohy zgaduvav u rozdili pro Battlefield 2: Modern Combat. Ce vstupna misija, de graveć maje na meti lyše oboronjaty svoju pozyciju, a pered samym počatkom gra vidrazu kaže: «You are not expected to survive». Bukvaľno vse navkolo nas kaže, ščo vijna – ce peklo: brud, poraneni ta mertvi soldaty, rozruha, spaleni dereva ta važkyj embijent, jakyj graje deś viddaleno ta tysne na gravcja.
Jak ja vže govoryv ne raz, synglplejer u Battlefield zavždy buv poligonom dlja rozmynky pered muľtyplejerom, jak DICE ne namagalysja ce prykryvaty za dekoracijamy gollivudśkyh postanovok svoїh riznyh scenariїv. Cogo razu vony naviť ne namagalysja i ce dobre. Perša istorija, pid nazvoju «Kriź brud i krov» javljaje soboju navčaľnu misiju vedennja boju na tanku ta jogo lagodžennja. U perši hvylyny gry nam naviť dajuť zavdannja zahopyty dejaki točky, i my naturaľno, jak u muľtyplejeri, zaїždžajemo u potribnu oblasť i čekajemo dejakyj čas, doky pidnimeťsja naš prapor.
Sjužet istoriї rozpovidaje pro ekipaž tanka Mark V «Čorna Bess» u bytvi pry Kambri. Golovnyj geroj Danieľ Edvards, u mynulomu vodij, jakyj vyrišuje viddaty borg Korolju ta vitčyzni ta dobroviľno podajeťsja do brytanśkyh vijśk. Zav’jazka sjužetu viddaleno nagaduje fiľm «Ljuť» z Bredom Pittom u golovnij roli, 2014 roku, koly v tankovyj ekipaž nadhodyť novyj, molodyj mehvod-kulemetnyk. Z usim ekipažem do puttja poznajomytysja ne dajuť i nas vidrazu vidpravljajuť u bij znyščuvaty voroži garmaty i zahopljuvaty strategični točky. DICE zalyšylysja virnymy svoїj davnij fišci seriї — vidkrytym lokacijam. U Battlefield 1 vony ne nastiľky velyčezni, jak Battlefield: Bad Company, ale rozguljatysja vse odno je de. Perša polovyna zavdannja — suciľna їzda na tanku, a takož periodyčnyj jogo remont, a oś dali nam dajuť vyjty z transportu, ščob rozviduvaty šljah, zahopyty opornu točku i znajty novi svičky zapaljuvannja dlja tanka. U cej moment vključajeťsja stels-režym, v jakomu naviť možna kydaty giľzy, ščob vidvolikaty suprotyvnykiv — vse za zavitamy standartnogo naboru stels-gry. Vbyvaty vsih zi spyny lopatoju nihto ne zmušuje, ale majučy u sebe pid rukoju šumnyj abo tyhyj šljah dosjagnennja postavlenoї mety na vidkrytyh lokacijah Battlefield 1 my otrymujemo kiľka variantiv peregravannja zavdannja. Dajuť naviť proletity golubom — oś čogo ne čekaješ vid Battlefield.
Podiї peršoї istoriї rozpovidajuť pro reaľnu bytvu, jaka nazyvajeťsja Bytva pry Kambri 1918 roku. Sprava v tomu, ščo v 1917 roci bula perša bytva za ce misto, jaka todi ne uvinčalasja uspihom, ale v istoriju uvijšla, jak perša bytva, de masovo zastosovuvalysja tanky. Druga bytva zakinčylasja peremogoju sojuznyh vijśk ta zahoplennjam francuźkogo mista.
Okremo, do reči, hočeťsja vidznačyty CG-rolyky, ščo grajuť u perervah miž gejmplejem. Vydno, ščo їh robyly profesionaly, adže postanovka, rakursy tam inodi buvajuť prosto nereaľni. Dejaki momenty možuť smilyvo zmagatysja z povnometražnymy fiľmamy za zagaľnoju jakistju, togo ščo vidbuvajuťsja na ekrani.
Druga istorija pid nazvoju «Druzi z vyščyh kil» — ce poľotna misija, de nas včať zagaľnym azam keruvannja litakom. Rozpoviď istoriї vedeťsja vid imeni Klajda Blekberna (možlyvyj rodyč abo prosto vidsylannja do Genri Blekberna, golovnogo protagonista Battlefield 3). Klajd ne sama česna ljudyna i vsja zav’jazka istoriї budujeťsja na tomu, ščo vin vkrav litak pislja nevdaloї gry v poker u brytanśkogo pilota Džordža Rekhema. Pidnjavšyś u nebo, my včymosja keruvaty povitrjanoju tehnikoju ta zastosovuvaty stacionarne ozbrojennja. Pid čas trenuvaľnogo poľotu u nebi z’javljajuťsja nimećki tryplany. Pislja uspišnogo boju, golovnyj geroj, popry zasterežennja svogo navigatora Vilsona, vyrišuje pity za ostannim vorožym litakom, ščo pryvodyť їh do nimećkogo skladu bojeprypasiv i Vilson korystujučyś momentom vstygaje zrobyty kiľka aeroznimkiv. Pobačyvšy ci znimky, komanduvannja vyrišuje vyrušyty na povitrjanu operaciju zi znyščennja ćogo skladu.
Pislja čergovoї povitrjanoї bataliї litak z golovnymy gerojamy otrymuje poškodžennja, i vony padajuť. Jak i v poperednij istoriї, tut nas tež vykydajuť z tehniky i vključajuť stels, ale biľš obğruntovanyj sjužetno — Blekberna vykynulo z litaka na nimećku terytoriju i nam potribno probratysja nazad do brytanśkyh vijśk. Tut tak samo, jak i zavždy — cilkom velyka terytorija, kiľka šljahiv dlja prosuvannja, kupa nimećkyh soldativ, cila kyšenja z giľzamy, a takož rozstavleni jaščyky zi zbrojeju na rivni, jaku možna v buď-jakyj moment pidibraty. Projšovšy vorožu terytoriju, my znahodymo poranenogo Vilsona, kotryj vže davno znaje, hto my naspravdi. Pislja korotkogo dialogu, u Blekberna ščoś peremykaje v golovi, i vin vyrišuje zminytysja i rjatuje svogo poranenogo navigatora, probyrajučyś po «ničyjnij zemli», obmynajučy prožektory, ščob ne potrapyty pid kulemetnu čergu.
V ostanńomu akti Blekbern prjamuje na trybunal do Londona, ale v cej čas nimećki vijśka zdijsnjujuť čergovyj nalit na misto. Džordža Rekhema vbyvajuť, i Blekbern umovljaje Vilsona sisty v litak i daty vidsič zagarbnykam. Tut nas zustričaje čergova povitrjana bytva, ale vže v nebi nad Londonom, de nam potribno znyščyty dva nimećki cepeliny. Cej moment, do reči, nagaduje The Order 1886, ščo vyjšla rokom raniše. Naprykinci Blekbern vyplyvaje z Temzy i zakinčuje svoju rozpoviď.
Cja istorija prymitna svojeju, jak legkistju v peršij polovyni gry, de vykradennja litaka biľše obigrujeťsja jak komedijnyj element, tak i rizkoju zminoju nastroju, koly my opynjajemosja na nimećkij terytoriї. Obhodjačy vorožyh soldativ možna počuty їhni dialogy pro žyttja, pro sim’ї, jakiś prosti bažannja. I v tebe je vybir: probuvaty omynaty vsih abo vse-taky vbyvaty svoїh vorogiv, adže vijna ne škoduje nikogo. Govoryty pro tehničnu skladovu samoї gry, napevno, vže naviť ne varto. U vsih igrah, počynajučy z Bad Company, buly jakisni tehnologiї, jaki zavždy dyvuvaly gravciv. Tak i tut, vsi bytvy, otočennja, specefekty stvoreni na najvyščomu rivni. Ale čym najbiľš prymitna cja istorija, tak ce її vykorystannjam pryjomu «nenadijnogo opovidača» ta rujnuvannjam četvertoї stiny. Jak ja govoryv raniše, vsja rozpoviď istoriї vedeťsja vid imeni samogo Blekberna. Ale v kinci vin kaže:
I ce moja istorija. Egoїst, jakyj ryzykuvav vlasnym žyttjam, ščob urjatuvaty inšogo i, takym čynom, vyjavyv, ščo vrjatuvav sam sebe. Odnak u vojennyj čas vsi podiї peremišalysja, i vy, jmovirno, počujete inši versiї. Šahraj, jakyj vkrav litak, ubyv svogo pryjatelja, potim zbrehav i obduryv, ščob proklasty šljah čerez polovynu Zahidnogo frontu — lyše dlja togo, ščob unyknuty vijśkovogo trybunalu v haosi povitrjanogo naľotu. Ale ne sluhajte ničogo z togo. Te, ščo vy počuly vid mene pravda. Ja b vam її ne rozpovidav, jakby vona bula nepravdoju… čy ne tak?
Jakščo vam ne podobalysja segmenty stelsu v poperednih istorijah, to «Vpered, Savojja!» nadaje naturaľnyj ekšn praktyčno bez hvylyny spokoju. Cja rozpoviď budujeťsja na spogadah litńogo bijcja italijśkogo zagonu «Arditi», jakyj brav učasť u zahoplenni odnijeї važlyvoї forteci razom zi svoїm bratom. U obladunkah, z kulemetom MG 08 my vyrušajemo v bij. Nam z peršyh sekund vidomo, ščo naš brat zagynuv u tomu boju, ale v kinci, zavdjaky muzyci ta aktorśkij gri, vse odno staje trohy sumno vid vtraty.
Raptom vy podumaly, ščo taka bronja u golovnogo geroja ce zovsim perebir, to jak by ne tak. Časy Peršoї svitovoї vijny možna nazvaty «dyvnym zolotym vikom» vijśkovyh tehnologij. Same todi zamyslylysja, jak zahystyty soldata na poli boju. Važko skazaty, ščo sproby buly vdalymy. Bagato ekzempljariv riznyh obladunkiv ta brońovanyh žyletiv zi svojeju funkcijeju spravljalysja ne tak dobre, jak očikuvalosja. Vony mogly vytrymaty vlučannja pistoletnoї kuli, ale vlučannja z gvyntivky prošyvalo lysty metalu. Velyčezna vaga, zvužennja vydymosti soldata, znyžena mobiľnisť, vidsutnisť buď-jakoї ventyljaciї, jakščo ce zakryti obladunky – ce te, ščo peršym spadaje na dumku. Natomisť, vony dobre zahyščaly vid udariv štyk-noža abo inšyh koljučyh predmetiv, a takož vid kaminnja ta inšogo smittja, ščo padaje pislja vybuhu snarjada.
P’jata istorija, pid nazvoju «Posyľnyj», perenosyť nas na Gallipoľśkyj pivostriv, de vidbuvalasja Dardanelľśka operacija, meta jakoї poljagala u zahoplenni Konstantynopolja z podaľšym vyvedennjam z vijny Osmanśkoї Imperiї, a takož vidkryttja morśkogo šljahu do Rosijśkoї Imperiї. Tut my grajemo za avstralijcja Frederika Bišopa, veterana Anglo-burśkoї vijny, do jakogo prykripljujuť molodogo bijcja Džeka Fostera. Foster zbrehav pro svij vik na pryzovnij komisiї, ščob potrapyty na front do legendy Avstraliї. Vidnosyny Bišopa ta Fostera budujuťsja na zrozumilomu šabloni «včyteľ – učeń» abo «stare ta molode pokolinnja». Do reči, u Virtuaľnomu vijśkovomu memoriali Avstraliї možna znajty bijcja z im’jam Frederik Džejms Bišop, ale ce lyše zbig. Spravžnij Frederik Bišop pomer 23 červnja 1918 pid Sommoju, u vici 24 rokiv.
Spočatku, Bišopu molodyk absoljutno ne spodobavsja, ale čerez dejakyj čas vyrišuje včyty jogo, oberigaty jogo i zabyraty zavdannja, jaki pryznačalysja Fosteru, čerez nedosvidčenisť drugogo. Ščo stosujeťsja gejmpleja, to tut uže vse zrozumilo — čystyj ekšn uperemiš z neobov’jazkovym stelsom, jakyj možna propustyty, vbyvajučy vsih na svojemu šljahu vidkryto — jak-ne-jak, a vy avstralijśkyj Kapitan Prajs. Dajuť naviť poskakaty na konjačci. Nezvažajučy na skazanu Bišopom frazu “Ty avstralijeć, nas nemožlyvo vbyty”, istorija maje tragičnyj kineć dlja golovnogo geroja. U finaľnyh tytrah nam rozpovidajuť, ščo hoč i bij dlja kraїn Antanty zakinčyvsja porazkoju, dlja turećkogo narodu ce pevnoju miroju možna bulo nazvaty znamennym bojem. Odnym iz organizatoriv oborony Dardanel buv Mustafa Kemaľ Atatjurk — majbutnij zasnovnyk ta prezydent Turećkoї respubliky.
Podiї ostanńoї istoriї pid nazvoju «Niščo ne pryznačeno» vidbuvajuťsja na Blyźkomu Shodi. Opovidannja vedeťsja vid imeni Tomasa Edvarda Lourensa, biľš vidomogo, jak Lourens Aravijśkyj, jakyj za nakazom brytanśkogo urjadu dopomagaje arabśkym plemenam beduїniv zdobuty nezaležnisť vid Osmanśkoї Imperiї. Motyv istoriї prostyj – protystojannja staryh plemen novym tehnologijam. Osnovne zavdannja vsijeї istoriї – znyščyty osmanśkyj bronepoїzd «Kanavar» (u perekladi z turećkogo «zvir»), jakyj kursuje Hidžaźkoju zaliznyceju. Osnovoju modeli igrovogo tanka poslužyla reaľno isnujuča bojova mašyna «Zaamurec», jaka perebuvala na ozbrojenni zaliznyčnyh vijśk Zbrojnyh syl Rosijśkoї Imperiї.
Tak jak u gejmplejnomu plani Zara Gufran, golovna geroїnja, odna, a osmanśkyh soldativ bagato, to v cij istoriї prevaljuje mehanika stelsu: terytoriї velyčezni, porjadok vykonannja zavdań na karti ne je zazdalegiď vyznačenym, tomu v cij istoriї fantaziї gravcja, v pryncypi, je de rozguljatyś. Zavdjaky vidkrytij miscevosti ta možlyvosti zastosovuvaty buď-jake dostupne ozbrojennja ta bojovu tehniku zavdannja z cijeї istoriї, takož, majuť pidvyščenu reigrabeľnisť. Cej fakt nikoly i žodnoї gry v minus ne zarahovuvavsja.
Nazva istoriї vidnosyť nas do fiľmu «Lourens Aravijśkyj» 1962 roku vypusku. V odnij iz scen, cju frazu vymovljaje Tomas Lourens, koly jomu kažuť, ščo smerť odnogo z beduїniv bula pryznačena.
Ščo majemo u rezuľtati? Ce, napevno, toj unikaľnyj vypadok, koly odynočna kampanija u Battlefield povnistju vdalasja. Tak, tut je jakiś dribni minusy, ale pro nyh naviť ne hočeťsja govoryty, bo rešta perevag їh povnistju perekryvaje.
Kožna istorija je unikaľnoju i maje svoї osoblyvosti. Vony korotki i ne vstygajuť nabrydnuty. Tut ne grajuť gollivudśki aktory, ale ti, ščo je tut — їhnim personažam viryš i za їhnimy istorijamy cikavo sposterigaty. Kožna povisť porušuje svoї temy: obov’jazok i česť, samopožertvu i geroїzm, vtrata najblyžčyh ljudej, zagybeľ imperij na misci jakyh vyrostajuť novi deržavy, vtračene pokolinnja. Takogo točno ne očikuješ vid studiї, u jakoї synglplejer zavždy buv dlja galočky.
Do gejmpleju tež osoblyvyh zauvažeń nemaje. Ce majže zavždy vidkryti lokaciї z dekiľkoma variantamy dosjagnennja postavlenoї mety. Narešti dodaly biľšu kiľkisť tehniky na rivnjah — ćogo tak ne vystačalo v poperednih igrah seriї.
Synglplejer u Battlefield 1 ne tiľky rozvažaje gravcja svojeju kartynkoju ta zvukom, ale j takož zalučaje do istoriї i robyť tak, ščo tobi hočeťsja diznatysja biľše pro ti podiї. DICE dodaly do gry rozdil «Kodeks», de možna pročytaty riznu istoryčnu dovidku. Takymy majuť buty igry na istoryčnu tematyku, vony povynni šče j navčaty (u rozvažaľnij formi, zvisno).
Vid sebe šče dodam, ščo čerez rik pislja relizu Battlefield 1, u 2017 roci vyjšla Call of Duty: WW2. Vony ne konkuruvaly miž soboju, ta j časovi ramky inši, ale, osobysto meni, format vijśkovyh istorij z Battlefield 1 spodobavsja kudy biľše zmučenogo, gromizdkogo synglplejera Call of Duty: WW2. Activision takož vyrišyly vyїhaty na nostaľgiї u gravciv i povernutysja v mynule, ale, jak na mene, ce ne vyjšlo.
Htoś ne spryjmaje odynočnu kampaniju Battlefield 1 serjozno čerez format korotkyh istorij, ale ja vvažaju, ščo z cym rišennjam DICE potrapyly točno v desjatku, ščob narešti zrobyty jakisnyj odynočnyj režym: jak u tehničnomu plani, tak i v plani scenariju.
Battlefield 5
Pislja Peršoї svitovoї vijny dlja DICE bulo logično pity dali ta «povernutysja» vže do časiv Drugoї svitovoї vijny, ščo vony j zrobyly. Ale z samogo anonsu v gry spravy ne zadalysja. Dyvnyj debjutnyj trejler, de settyng z duže velykoju natjažkoju skydavsja na Drugu svitovu, a takož vidpoviď odnogo z rozrobnykiv spiľnoti z tijeju vže, mabuť, legendarnoju frazoju: «jakščo ne hočete, to ne kupujte».
Švedy ne staly lamaty roboču formulu ta odynočnu kampaniju, takož, realizuvaly u formati «Vijśkovyh istorij». Stavka bula zroblena na malovidomi istoriї ta bytvy, jaki duže ridko abo vzagali nikoly ne vysvitljuvalysja u videoigrah. Pislja kožnogo zavdannja nam navodjať korotku istoryčnu dovidku pro podiї, pov’jazani z pokazanoju raniše istorijeju. Ale jakščo u vas vynykne bažannja pošukaty v Google vkazani v gri imena abo miscja, navrjad čy ščoś znajdete. Erik Holms, dyrektor z dyzajnu odynočnoї kampaniї Battlefield 5, skazav taku frazu: «Istoriї u gri vygadani, ale vony povynni vidčuvatysja tak, niby vidbuvalysja naspravdi».
Porivnjujučy z Battlefield 1 vidrazu vpadaje v oko kiľkisť istorij — їh vśogo čotyry: «Bez praporiv», «Avrora», «Tiraľjer» i «Ostannij “Tygr”», pljus nevelykyj prolog na počatku gry. Pryčomu ostannja istorija naviť ne bula dostupna na starti, vona vyjšla čerez misjać pislja relizu.
Jak ne kruty, ale porivnjannja z poperedńoju groju seriї nemynuči. Prolog po strukturi, v pryncypi, shožyj na Battlefield 1. Vin skladajeťsja z dekiľkoh nevelykyh momentiv, de my grajemo za zvyčajnogo pihotyncja v Norvegiї, potim my kerujemo tankom, šče čerez paru hvylyn vže vzjaly na sebe roľ snajpera, pislja čogo kiľka hvylyn beremo učasť u povitrjanomu boju i pid kineć gynemo deś u Gollandiї. Vstup do Battlefield 5 za nevelykyj vidrizok času pokazuje majže vsi її osnovni igrovi mehaniky. Ale, dosjagty takoї ž jakosti, jakoju buv prolog u Battlefield 1 švedam ne vdalosja. Za zagaľnymy vražennjamy ce vže zdajeťsja sproboju vyїhaty na mynulyh zaslugah, hoča z inšogo boku i dobre, ščo DICE ne kopijuvaly linyvo svoju poperednju gru.
Gejmplejno — ce prodovžennja idej Battlefield 1. U biľšosti vypadkiv pered namy vidkryvajuťsja vidnosno velyki rivni z dekiľkoma šljahamy prohodu, riznym transportom (odyn raz naviť možna vkrasty Junkers Ju 87) i možlyvistju dobyratysja do svoїh cilej tyhym abo ne duže šljahom. Rozbyraty gejmplej kožnoї istoriї osoblyvogo sensu vže nemaje, a oś styslo rozgljanuty scenarnu častynu istorij možna.
Istorija «Tiraľjer» rozpovidaje pro bij na pivdni Franciї voseny 1944 roku, koly sojuzni vijśka vže vidkryly drugyj front na pivnoči kraїny. My grajemo za molodogo bijcja Francuźkyh koloniaľnyh vijśk Deme Sisse. Sama ž rozpoviď vedeťsja vid osoby, postarilogo Deme, jakyj rozpovidaje, ščo častynu pravdy pro toj bij pryhovujuť. Jogo, jak i inšyh senegaľciv, zaklykajuť do zahystu baťkivščyny. Pislja prybuttja do Franciї, Deme Sisse zustričaje svogo staršogo brata Idrissu i majže vidrazu ž vidčuvaje na sobi rasovu dyskryminaciju, adže u nyh vidbyrajuť gvyntivky, a natomisť dajuť lopaty iz zavdannjam napovnyty mišky z piskom. Pislja dovgogo dnja roboty vony otrymujuť svij šans provesty zahoplennja dobre ukriplenoї nimećkoї pozyciї.
Ščo hočeťsja vidznačyty, to ce vizuaľnyj styľ novely. Lokacija vygljadaje krasyvo: požovtili lisy, zatjagnute hmaramy nebo, pivdeń Franciї. A oś do scenariju je pretenziї. Pislja uspišnogo boju Deme tak i rveťsja dali. Idrissa jogo namagajeťsja vidgovoryty, adže nakazu ne bulo, pidkripleń nemaje i v ńogo samogo je sim’ja, do jakoї hočeťsja povernutysja. Ale jak tiľky Deme vymovljaje polum’janu promovu pro povagu i slavu pislja togo, jak vony uspišno prosunuťsja vpered, bijci, ščo zalyšylysja, vyrišujuť-taky pity i zahopyty protypovitrjani pozyciї voroga.
Zahopyvšy zbroju, senegaľśki soldaty zaznaly velykyh vtrat, a poranenyj nimećkyj pihotyneć skazav їm, ščo nezabarom bude kontrnastup i vsih їh ub’juť. Počuvšy ci slova, Deme znovu vyrišuje jty tiľky vpered, movljav, ćogo ne čekatyme nimećke komanduvannja, a zarazom možna zahopyty štab nacystiv nepodalik. Idrissa znovu namagajeťsja vidgovoryty junogo bijcja, posylajučyś na mali syly, ščo zalyšylysja, i absoljutnu nelogičnisť ataky v lob. Ale Deme znovu umovljaje vsih, i vony vystupajuť.
Pislja gejmplejnoї častyny, my pronykajemo vseredynu štabu, de nas zustričaje tank «Tygr» (zvidky vin uzjavsja na obgorodženij terytoriї šato?), i Idrissa, žertvujučy soboju, kydajeťsja z granatoju na tank, pidryvaje tehniku, a sam gyne. Deme uvijšovšy do budynku kaže: «Podyvysja Idrissa. My koroli». Z nizvidky pryhodyť miscevyj Šarľ de Goľ zi svoїmy bijcjamy, proponuje zrobyty foto na zgadku, pislja čogo, u majbutńomu, senegaľciv zi znimku prybyrajuť, takym čynom pryhovujučy їhnju učasť u aktyvnyh bojovyh dijah u zviľnenni Franciї vid nimećkoї okupaciї.
Ja praktyčno ne znajomyj z istorijeju senegaľśkyh Tiraľjeriv i ne berusja analizuvaty pokazane nam u noveli. Zasmučuje inše, a same golovnyj geroj. Zrozumity temperament molodogo, garjačogo hlopcja, jakyj tak i rveťsja u bij možna, ta j takyh personaživ my vže ne raz bačyly u riznyh mystećkyh tvorah. Ale Deme poviv na zagybeľ majže veś svij zagin, naviť ne budučy komandyrom. Vin poviv na smerť staršogo brata, u jakogo družyna zalyšylasja bez čolovika, a dity bez baťka. Vse zarady čogo? Ščob staty korolem? Deme kaže ce prjamo: «Nas zapam’jatajuť koroljamy». Ale akcent istoriї zmiščujeťsja na te, ščo їhnij vnesok zalyšyvsja nepomičenym dlja francuźkogo komanduvannja. Meni osobysto skladno spivperežyvaty takym personažam.
Nastupna istorija, pid nazvoju «Bez praporiv», rozpovidaje pro Billi Bridžera, zločyncja, eksperta z vybuhivky, jakyj potrapyv do londonśkoї v’jaznyci. Tam jomu proponujuť vstupyty do brytanśkyh vijśk, a same do «Osoblyvogo čovnovogo viddilennja Brytanśkoї armiї», ščob unyknuty tjuremnogo terminu. Roľ ćogo pidrozdilu — rizni dyversijni operaciї bilja protyvnyka. Z dośje Billi vidomo, ščo vin tryči namagavsja pograbuvaty odyn j toj samyj bank. Ne skazaty, ščo Billi tjamuščyj, zate vin točno napoleglyvyj. Potrapyvšy pid komanduvannja Džordža Mejsona, vony vyrušajuť do Pivničnoї Afryky dlja znyščennja kiľkoh nimećkyh litakiv. Do reči, Krejg Fejrbrass, aktor jakyj dav zovnišnisť i golos Džordžu Mejsonu, raniše ozvučuvav personaža na im’ja Gas iz Call of Duty 4: Modern Warfare.
Cja istorija navijuje zagonom Bravo-1 Čarli z 222 bataľjonu, de golovni geroї (krim komandyra) buly ljuďmy iz sumnivnoju reputacijeju. Cikavo sposterigaty za perepalkamy Bridžera ta Mejsona, a oś komedijna vstavka z vykradennjam mašyny u nimećkogo soldata, z jogo suputnim vzjattjam u polon, vyklykaje biľše počuttja ispanśkogo soromu. Cej moment znjatyj nelogično ta pogano, u najgiršyh tradycijah staryh sytkomiv čy fiľmiv kategoriї «V». Nasamkineć naviť je zaključna scena, de vsi «rozijšlysja», a polonenyj nimećkyj soldat u bagažnyku klyče kogoś htoś je poruč. Tak i hočeťsja dodaty zakadrovyj smih. Jak govoryv Mark Strong, golos jakogo možna počuty u prolozi: «”Vijśkovi istoriї” demonstrujuť ne lyše žahy vijny z її krovoprolyttjam, rujnuvannjam ta duševnymy travmamy, a j nadiju, jaku ci žahy nezminno porodžujuť».
Ščo tut skažeš? Jakby ne bulo v istoriї momentu z nimećkym brancem, її možna bulo b nazvaty garnoju, ale čerez ce zagaľni vražennja trohy rozmazani. U vśomu inšomu, dlja masštabiv nevelykoї novely vydno progres u vidnosynah miž Bridžerom i Mejsonom: vid nenavysti odyn do odnogo, do zav’jazuvannja družby, koly Bridžer vyjavyv svoї najkrašči jakosti i dopomig dvom vybratysja z, zdavalosja b, smerteľnoї kolotneči ta vykonaty postavlene zavdannja.
Podiї «Avrory» vidbuvajuťsja u 1943 roci v Norvegiї. My grajemo za molodu divčynu Soľvejg, učasnycju norveźkogo oporu, jaka maje peršočergove zavdannja vrjatuvaty jedynogo, hto vyžyv iz brytanśkoї dyversijnoї grupy, jaku znyščyly raniše. Toju, hto vyžyv, vyjavljajeťsja maty golovnoї geroїni — Astrid, a centraľni podiї rozgortajuťsja na, i v rajoni gidroelektrostanciї Vemork bilja mista Rjukan. Vemork važlyva tym, ščo u nij zdijsnjujeťsja vyrobnyctvo važkoї vody, ščo bula najvažlyvišym elementom nimećkoї jadernoї programy. Tjažka voda povynna bula vykorystovuvatysja v roli teplonosija, tobto rečovyny dlja vidvedennja tepla vid aktyvnoї zony reaktora, ta u roli upoviľnjuvača nejtroniv. Same za dopomogoju nejtroniv zdijsnjujeťsja podil jader palyva, ale u švydkyh nejtroniv pereriz (jmovirnisť) poglynannja jader palyva nyžče, niž u teplovyh. Tomu dociľniše švydki nejtrony spoviľnjuvaty za dopomogoju jakoїś rečovyny. U roli spoviľnjuvača pidhodyť jak važka voda, tak i grafit, legka voda i berylij, ale čerez netočnosti eksperymentu, jaki maly vyznačyty vlastyvosti grafitu, nimećki včeni vybraly važku vodu dlja upoviľnennja nejtroniv.
Z gejmplejnogo novovvedennja hočeťsja vidznačyty mehaniku їzdy na lyžah po snigovyh shylah ta rešti terytoriї lokaciї. Ce ne tiľky veselo, a j dodaje biľše mobiľnosti golovnoї geroїni. My veś čas boremosja odni proty bagaťoh nimećkyh soldativ, tomu, majučy možlyvisť švydko peresuvatysja, my možemo švydše zajmaty vygidnu pozyciju. Je j zapozyčennja odnijeї mehaniky iz mynuloї gry seriї. Ce moment švydkogo peremiščennja vid odnogo džerela tepla do inšogo, namagajučyś ne pomerty vid pereoholodžennja. Take rišennja vperše bulo realizovano v Battlefield: Bad Company 2, koly Marlou spuskavsja z gir ta potrapyv u snigovu burju. Tut že golovna geroїnja pislja padinnja v kryžane ozero namagajeťsja ne pomerty vid gipotermiї. Takož, u peršij polovyni istoriї v oči vpadaje poljarne sjajvo, jake ogortaje majže vse nične nebo i vygljadaje vono nejmovirno krasyvo.
Pislja togo, jak my zviľnyly Astrid, nam stavyťsja zavdannja znyščyty ne tiľky cej zavod, ale j usi zapasy važkoї vody, jaki nezabarom bude vidpravleno do Nimeččyny. Zreštoju, vse zvodyťsja do togo, ščo my razom z matir’ju ne tiľky znyščujemo zavod, a zgodom, naodynci, dejaki zapasy dorogocinnoї vody. Її zalyšky likviduje Astrid, žertvujučy soboju i pidryvaje bilja sebe granatu, tym samym poškodžujučy bočky z vodoju. Podaľša dolja Soľvejg nevidoma.
Shoži podiї na elektrostanciї Vemork spravdi vidbuvalysja, ale ne tak, jak pokazano u gri. Bulo zrobleno dvi sproby, organizovani brytanśkymy specslužbamy, ščodo zdijsnennja dyversiї na zavodi, odna z jakyh bula povnistju provalena. Perša operacija «Neznajomeć» vidbuvalasja 1942 roku. 19 lystopada atakujuči grupy vidletily na dvoh planerah «Horsa», jaki maly buty dostavleni na misce bombarduvaľnykamy «Galifaks». V rezuľtati odyn planer vpav u more čerez poškodžennja buksyruvaľnogo kanata, a druga grupa vrizalasja v skelju.
Druga operacija, «Gannersajd», vidbuvalasja vže v 1943 roci. Її kerivnykom buv pryznačenyj lejtenant Korolivśkoї norveźkoї armiї Joahym Renneberg. Usi vidibrani Rennebergom bijci buly dobrovoľcjamy z vijśkovoslužbovciv Korolivśkoї Norveźkoї armiї: lejtenanty Knut Haugland ta Kasper Idland, seržanty Fredrik Kajzer, Hans Sturhaug, Arne Heľstrup ta Birger Stremshejm. Bez jedynogo postrilu dyversijna grupa zumila zaklasty vybuhivku ta poškodyty osnovni točky kompleksu.
I hoč cja operacija povnistju ne znyščyla elektrostanciju, ale zumila nadovgo zupynyty vyrobnyctvo nimećkoї jadernoї bomby. Zavod vidnovljuvaty bulo nadto dovgo ta dorogo, tomu komanduvannja vyrišylo vyvezty її zalyšky do Nimeččyny. U 1944 roci bulo zdijsneno pidryv sudna, na jakomu transportuvalysja bočky z važkoju vodoju, biľša častyna їh bula vtračena, a tijeї kiľkosti, ščo zalyšylosja, bulo nedostatńo dlja uspišnogo funkcionuvannja reaktora. Usi učasnyky cijeї operaciї vže mertvi. Komandyr grupy Joahim Renneberg pomer ostannim, 21 žovtnja 2018 roku. Same cja dyversija vvažajeťsja ključovoju pryčynoju u nevdači nimećkogo jadernogo proektu.
«Ostannij “Tygr”» bez sumnivu najkrašča istorija u vsij gri. Vesna 1945 roku, kineć vijny, sojuzni vijśka neuhyľno nablyžajuťsja do Nimeččyny z peremogoju. My grajemo za Petera Mjullera, veterana vijny, komandyra tanka «Tygr» 237. Osnovni podiї vidbuvajuťsja v misti Keľn, a gejmplejno u nas tankovi bytvy na duže vuźkyh miśkyh vulycjah uperemiš z bojamy na nevelykyh vidkrytyh prostorah. Pid čas istoriї dviči dajuť vyjty z tanka, ščob spočatku znyščyty vorožu aviatehniku, a potim zabraty važlyvi dokumenty.
Z počatku rozpovidi nam zadajuť zagaľnyj ton togo, ščo vidbuvajeťsja — vijna nablyžajeťsja do kincja, moraľnyj duh jak nikoly nyźkyj, my bačymo, jak veduť dezertyriv. U nas dva novyh členy ekipažu: Šreder ta Hartman. Šreder idejnyj nacyst, ne perenosyť dezertyriv i vično govoryť pro velyč Nimeččyny ta važlyvisť vijny. Hartman, navpaky, nervovyj hlopeć, jakyj moraľno lamajeťsja peršym iz grupy ta gotovyj vtekty z polja boju buď-jakoї myti. Takož, svij vnesok u formuvanni atmosfery rozpovidi vnosyť golovna її muzyčna tema, jaka pidkresljuje velyč tanku, mošči ta žahu, ščo vin nese na voroga.
Vsi podiї rozgortajuťsja protjagom odnogo dnja, de my bačymo, jak ekipaž gotovyj jty v bij, i jak pizniše moraľno lamajeťsja kožen po čerzi, i čym vse ce zakinčujeťsja. Zagartovanyj u bojah mehvod Kertc v odyn z momentiv zapytuje u svogo komandyra «ščo dali?». Sam Peter Mjuller vse častiše dumaje pro te, ščo vidbuvajeťsja, jomu važko dyvytysja na povišenyh dezertyriv (u čysli jakyh vyjavyvsja molodyj Hartman), vin ne podiljaje slipogo fanatyzmu Šredera. Možlyvo, cej personaž zanadto giperbolizovanyj svoїm zavzjatym bažannjam služyty Faterljandu, ale j z inšogo boku, takyj geroj ideaľno graje na kontrasti, de majže u vsih opustylysja ruky pid kineć vijny i tiľky odyn molodyk gotovyj vbyvaty naviť svoїh, aby ne zdavatysja.
Koly tank opynjajeťsja u ščiľnomu otočenni, a amerykanci proponujuť zdatysja bez boju, Šreder bez nakazu vidkryvaje vogoń po vorogovi, pislja čogo zav’jazujeťsja bij na zrujnovanij plošči bilja soboru. Vorogiv bagato, ale tanku abyjak vdajeťsja zdolaty vsih suprotyvnykiv. Trohy zgodom dodajeťsja vorožyj artylerijśkyj vogoń i navkolo tanka, naturaľno, počynajeťsja styskatysja vognjane kiľce, z jakogo ekipaž namagajeťsja vyrvatysja. Tank otrymuje poškodžennja gusenyci i staje zneruhomlenym. Nastupnyj zdajeťsja Kertc, vin namagajeťsja pity, bo rozumije, ščo vijnu prograno. Vse, ščo vony robyly do ćogo – vse vtračeno, nemaje sensu čynyty opir. I koly toj namagajeťsja pity, Šreder rozstriljuje jogo z MR-40 u spynu, adže vin ne terpyť dezertyrstva. Mjuller kydajeťsja do poranenogo tovaryša, ale toj uže zagynuv. Pobačyvšy syly protyvnyka, ščo nablyžajuťsja, Peter vyrišujeťsja znjaty z sebe Zaliznyj hrest i zdatysja, ale Šreder sprjamovuje i na ńogo avtomat, ekran temnije, čutni postrily. Dolja Petera Mjullera, jmovirno, nevidoma.
Scenarystam DICE varto skazaty «djakuju» lyše za te, ščo vony navažylysja zrobyty istoriju pro protyležnyj bik konfliktu. Rozrobnyky neodnorazovo porušuvaly temu, ščo vojujuť, po-perše, ljudy, a ne prapory čy jakiś kraїny. Adže možna pokazaty bezlič istorij, jaki ridko abo vzagali nikoly ne zobražalysja u videoigrah.
Noveli, na zrazok «Ostannij “Tygr”» legše viryty, adže vona ne prykryvajeťsja jakojuś odnijeju podijeju, namagajučyś vdaty, ščo možlyvo tak i vidbuvalosja. Kudy legše poviryty v ekipaž tanka, jakyj borovsja do ostanńogo navesni 1945 roku. Skladniše poviryty v istoriї, de visimnadcjatyrična divčyna, razom z matir’ju, znyščuje cilyj zavod i vsi zapasy važkoї vody, ščo dobre ohoronjajuťsja. Skladniše poviryty v istoriї, de meta golovnogo geroja staty korolem. Oś tomu i pracjuvaly istoriї v Battlefield 1. Vony vsi abo rozpovidaly osobysti istoriї ekipažu tanka, abo ce bula rozpoviď vid nenadijnogo opovidača, abo spogady odnogo soldata, jakyj buv pišakom u velykij bytvi. Vony ne pretenduvaly na status “ne rozkazana istorija”.
Pidbyvajučy pidsumky, kampanija v Battlefield 5 zalyšaje po sobi zmišani vražennja. Dobre, ščo DICE ne zakynuly ideju «Vijśkovyh istorij», a takož zalyšylysja virnymy koncepciї vidkrytyh rivniv iz kiľkoma šljahamy їhńogo prohodžennja. Grafika, zvuk — jak zavždy na vysoti, pryjemnyj ganplej. Iz cym u seriї Battlefield majže zavždy bulo dobre. A oś scenarna častyna novel zasmučuje. Deś vyjšov spirnyj personaž, jakomu skladno viryty čerez jogo osobysti (tobto scenarni) rišennja. Deś vstavyly gumor, ščo ne pidhodyť do tonu istoriї. Vydno, ščo jakisť postanovky vpala. CG rolyky zvyčajno zalyšylysja, ale vže nemaje tyh cikavyh rišeń, jaki buly v Battlefield 1. Odnoznačno vytjaguje na sobi tiľky odna, jakisna istorija, a same «Ostannij “Tygr”».
Takož, vpadaje v oko istoryčna netočnisť z tijeї prostoї pryčyny, ščo Druga svitova vijna kudy biľše vysvitlena u media, literaturi. Z peršyh hvylyn prologu u golovnogo geroja v rukah gvyntivka FG-42 v 1940 roci, tank «Tygr» v tomu ž 1940 abo 1941 rokah. I takyh prykladiv šče bagato. Ale, rozrobnyky majuť na ce pojasnennja — serija Battlefield nikoly ne bula istoryčno dostovirnoju. I jakščo dlja muľtyplejera taka fraza pidhodyť ideaľno, adže dijsno, v bagatokorystuvaćkomu režymi možna robyty buď-ščo, to dlja synglplejera, de vysvitljujeťsja konkretnyj rik i konkretni podiї – taka vidpoviď zovsim linyva vidmazka.
Takym vyjšov material. Vrahovujučy toj fakt, ščo DICE koroli onlajnu, u nyh buly svoї zlety i padinnja, ale važko skazaty, ščo, hoča b odna odynočna kampanija v їh igrah bula vidverto poganoju. Z baďorogo startu na tereni synglplejeriv buv nevelykyj spad čerez sproby zrobyty svij Call of Duty. Metodom sprob i pomylok rozrobnykam, shože, vdalosja znajty svoju ideaľnu formulu dlja legkyh i nenav’jazlyvyh odynočnyh kampanij u vygljadi «Vijśkovyh istorij», de vony možuť realizovuvaty vsi svoї najkrašči ideї ta pokazuvaty buď-jaki sjužety. Spodivajusja, vony cej režym ne zakynuť i šče raduvatymuť nas u majbutńomu. Ale i trymajemo u pam’jati nezakrytyj geštaľt u vygljadi Battlefield: Bad Company 3, tiľky ščob z legkistju peršoї Bad Company ta na sučasnyh platformah.