Stanislav Trojanov
«Vusatyj fank» — ce dokumentaľnyj fiľm pro muzykantiv ukraїnśkoї estrady 1970-h rokiv, ci časy takož nazyvajuť «zolotoju epohoju» ukraїnśkoї pop-muzyky. Ce robota režysera Oleksandra Kovša ta Vitalija Bardećkogo, muzyčnogo žurnalista ta kolyšńogo menedžera gurtiv «Skrjabin» ta «Okean Eľzy»
Strička rozpovidaje pro istoriju takyh vykonavciv, jak «Smerička», «Svitjaź», «Arnika», «Kobza», «Vizerunky šljahiv», «Berezeń», «Dzvony», «Vodograj» ta inši.
Gromadjanam SRSR nemaje potreby sluhaty Džejmsa Brauna, Frenka Zappu čy Pink Floyd — tak vvažala partija. Ale vse zminylosja naprykinci 1960-h: za vkazivkoju politbjuro, v Ukraїni počaly masovo z’javljatysja VIA, ščo maly zaminyty radjanśkij molodi zahidni rok-gurty. Ta ščoś pišlo ne za scenarijem: zamisť lojaľnyh partiї muzykantiv, vlada otrymala sučasnu ta samobutnju muzyčnu scenu. Ci muzykanty ne ljubyly, ščoby їhni gurty nazyvaly VIA. Teper u cijeї muzyky bude nova nazva — Vusatyj Fank!
Opys fiľmu
Prem’jera stričky «Vusatyj fank» vidbudeťsja 24 červnja u kinoteatrah Ukraїny. Peregljanuty rozklad možna za posylannjam.
Ukraїnśkyj fank śogodni
Uvaga do ukraїnśkoї muzyky 70-h rokiv počala posyljuvatyś try-čotyry roky tomu, zavdjaky odeśkomu didžeju C.J. Plus, jakyj vypustyv kiľka podkastiv Ukrainian Funk, de pojednav soul ta ukraїnśkyj fank.
Odnoju z najkraščyh prykras svojeї kolekciї avtor vvažaje pisnju «Zore moja večirnjaja» VIA «Vodograj», tekst jakogo bazujeťsja na osnovi odnojmennogo virša Tarasa Ševčenka
Cinni materialy dlja napysannja pidbirky muzyky jomu nadav vidomyj ukraїnśkyj kolekcioner Grygorij Ivanciv, a ščoby otrymaty zapysy ukraїnśko-kanadśkoї spivačky Ljubomyry Kovaľčuk ta VIA «Zorja», vin zamovyv plativku z SŠA v Ukraїnu.