Sogodni my majemo poznajomytyś z harkivśkym fotografom Ivanom. Ce bulo pytannjam času, koly do nas potrapyť predstavnyk fotografičnoї stolyci Ukraїny (osobysta dumka avtora pov’jazana z syľnym vplyvom Harkiśkoї školy fotografiї).
Roboty Ivana legko klasyfikuvaty jak dokumentaľnu vulyčnu fotografiju. Oś tak prosto, prote tiľky na slovah. Dokumentuvannja u fotografiї može buty riznym: poetyčnym, koly dejaki sceny romantyzujuťsja kriź spryjnjattja avtora, a može buty česnym. Ivan česnyj fotograf. Jogo roboty nagadujuť meni vidomogo fotografa-dokumentalista Frančeko Dzidzola. Vlučno, vidkryto, česno. A roboty v period povnomasštabnogo vtorgnennja probyrajuť do kistok.