Nadyvlenisť – tvij sekret uspihu: pro važlyvisť peregljadu riznogo kontentu 

Ja diznavsja, ščo te, ščo ja zavždy rozumiv intuїtyvno i namagavsja po-riznomu formuljuvaty, vidpovidajučy na zapytannja «jak vygaduvaty novi štuky» abo «jak staty kreatyvnym», vyjavljajeťsja, nazyvajeťsja nadyvlenisť.

Jakščo perebiľšuvaty, to ščorazu, koly ty tupyš u jutubi, čytaješ bojovu fantastyku, zalypaješ u tiktoci ta dyvyšsja «Ligu spravedlyvosti» Zaka Snajdera, ty pidvyščuješ svoju nadyvlenisť.

A nadyvlenisť dlja buď-jakoї ljudyny, jaka hoče hoč ščoś stvorjuvaty — neobhidna štuka. 

Oś čomu ja zavždy proty ćogo populjarnogo samoprogramuvannja: «Ne možna vytračaty zajvyj čas ni na ščo, krim navčannja. Jakščo ja čytaju ščoś, to tiľky biznes-literaturu. Jakščo ja dyvljusja jutub — to tiľky navčaľni video. Tiktok dlja tupyh, trendy dlja tupyh, serialy ta blokbastery — dlja tupyh». 

Tak ne možna. Potribno dyvytysja serialy j fiľmy, potribno prysvjačuvaty čas tiktoku i jutubu. Potribno znajomytysja z tym, ščo stvorjujuť inši ljudy. U tyh že tiktokah i jutubah nejmovirna kiľkisť megatalanovytyh i obdarovanyh ljudej. Obov’jazkovo potribno čytaty beletrystyku i fantastyku.

Populjarna vidpoviď na takyj mij mesedž – «ty ž tak zasmičuješ svij mozok smittjam, i tiľky vono v tebe v golovi j zalyšajeťsja». 

Z cym ja tež ne zgoden. Jakščo v tebe pracjujuť mizky (a raz ty ce čytaješ, to v tebe jakraz pracjujuť), to pokladysja na svoju pam’jať — vona sama vse vidfiľtruje: lajno ty švydko zabudeš, a cikavu fiču zberežeš. 

Nezvyčajne vykorystannja kamery pid čas zjomky tupogo bojovyka, frazočka geroja, cikavyj slovoobmin u fantastyčnij knyžci, opys jakoїś podiї, krutyj perehid kadriv u tiktoku, klasnyj žart iz jutub-šou toščo. 

Use ce obov’jazkovo sformuje v pidsumku jakuś superkrutu ideju, jaka bude povnistju tvojeju, ale z’javyťsja same zavdjaky nadyvlenosti — žodni tehnični čy non-fikšen knyžky tobi nikoly takogo ne daduť. Vony — praktyčno zastosovni, a značyť dajuť gotovyj recept dij, gotovu rybu, a ne vudku. A ty korystujsja vudkoju.

Nu i naprykinci dvi važlyvi prymitky:

Perše: daleko ne obov’jazkovo tobi maje podobatysja vse, ščo ty dyvyšsja. Počuttja smaku i stylju jakraz i rozvyvajeťsja z dosvidu nadyvlenosti. Ne sprobuješ — ne diznaješsja.

Druge: ne spryjmaj tekst vyšče jak recept vidmovy vid profesijnyh znań na korysť serialiv. Ščob tvoja nadyvlenisť davala plody, tobi obov’jazkovo potribna praktyčna baza, jaku možna diznatysja i vyvčyty, abo rozvynuty na praktyci. 

Prosto ne zacykljujsja tiľky na odnomu vektori rozvytku.