Appalač Jaroslavny
Naperedodni prem’jery fiľmu «Djuna: Častyna druga» režyser stričky Deni Viľnev dav rozgornute interv’ju dlja The Times, u jakomu rozpoviv pro «Djunu 3», jak na jogo dumku, serialy ta telebačennja zipsuvaly kino, a takož pro te, ščo moloď narazi hodyť na dovgi fiľmy do kinoteatriv.
Svoїm novym fiľmom režyser narešti zaveršyť svoju ekranizaciju peršogo romanu u cykli «Djuna» vid Frenka Gerberta. Odnak vidomo, ščo Viľnev maje bažannja, ščob jogo dylogija stala trylogijeju i vin maje bažannja ekranizuvaty knyžku «Mesija Djuny».
Vodnočas kinorob vidznačaje, ščo vin zagalom ne hoče pospišaty z vyrobnyctvom treťoї častyny ta ne proty zrobyty perervu.
Je velyčezne bažannja znjaty tretij fiľm, ale ja ne hoču z cym pospišaty. Nebezpeka v Gollivudi poljagaje v tomu, ščo ljudy zahopljujuťsja i dumajuť lyše pro datu relizu, a ne pro jakisť.
Jak bačymo, Viľnev ne proty vzjaty trišky času, ščob perevesty podyh ta z novymy sylamy i ne pospišajučy vzjatysja za vyrobnyctvo treťoї «Djuny».
Okrim ćogo režyser takož podilyvsja svoїmy dumkamy stosovno kinematografa ta togo, jakyj dosvid u peršu čergu vin hoče bačyty u kinoteatrah.
Viľnev vvažaje, ščo «kino bulo zipsovane telebačennjam» ta populjarnistju serialiv. Za jogo slovamy vin ne ljubyť zasyllja dialogiv u fiľmah:
Česno kažučy, ja nenavydžu dialogy. Dialogy — ce dlja teatru i telebačennja. Ja zapam'jatovuju fiľmy ne čerez garnu repliku, ja zapam'jatovuju fiľmy čerez syľnu kartynku. Dialogy mene vzagali ne cikavljať. Čyste zobražennja i zvuk — oś u čomu syla kino, ale ce ne je čymoś očevydnym, koly dyvyšsja kino śogodni. Telebačennja zipsuvalo kino.
Viľnev vvažaje, ščo prodjusery fiľmiv hočuť zaraz nasliduvaty uspih serialiv, jaki perežyvajuť svoju «zolotu dobu» i same ce vlasne i je komponentom, jakyj psuje kino.
V ideaľnomu sviti ja b znjav perekonlyvyj fiľm, jakyj ne buv by eksperymentom, ale v jakomu ne bulo b žodnogo slova. Ljudy b vyhodyly z kinoteatru i kazaly: «Čekajte, tam ne bulo dialogiv?». Ale vony ne vidčujuť їhńoї vidsutnosti.
Takož Viľnev obgovoryv pytannja hronometražu sučasnyh stričok ta vidznačyv, ščo molodi ljudy śogodni očikujuť vid kino čogoś suttjevo, ščo varte uvagy:
Podumajte pro «Oppengejmera». Ce trygodynnyj fiľm pro jadernu fizyku z rejtyngom R, v jakomu bagato rozmov. Ale publika bula molodoju — dlja moїh ditej ce buv fiľm roku. Isnuje taka tendencija. Moloď ljubyť dyvytysja dovgi fiľmy, tomu ščo jakščo vony platjať, to hočuť bačyty ščoś suttjeve. Vony žadajuť zmistovnogo kontentu.
Vidpovidno do ćogo Viľnev i zahystyv te, ščo jogo zagaľna ekranizacija «Djuny» Frenka Gerberta maje hronometraž u 322 hvylyny. Tobto dva fiľmy razom iduť ponad 5 godyn.
Ja dovirjaju gljadačam. Cja istorija zanadto ščiľna. Ja b nikoly ne znjav «Djunu» jak odyn fiľm. Tiľky tak ja mig dosjagty uspihu.
Nagadajemo, ščo prem’jera «Djuny: Častyny drugoї» vidbudeťsja uže 29 ljutogo. Vodnočas uže 28 ljutogo možna bude v okremyh kinoteatrah vidvidaty sens stričky.