Ivan Gumenjuk
Hoč vona i lamaje sjužetnu častynu peršogo fiľmu. Jak na mene, tak ce duže dobre. Vsesvit vid prostakuvatoї religijnoї peršoї častyny rozrostajeťsja na bagato šljahiv i smysliv. Numo pirnimo v kroljaču noru i podyvysja naskiľky vona glyboka.
Svidomisť i matrycja:
Ščob zaglybytysja v rozuminnja drugoї častyny potribno dlja sebe vidpovisty, ščo take matrycja v plani isnuvannja. Ljudstvo tam ne žyve u zvyčnomu tili, ce skoriše radše avatar našoї svidomosti. A smakovi ta inši počuttja ćogo avataru vseljaje matrycja. Ljudśke tilo znahodyťsja v reaľnomu sviti pid kontrolem mašyn, a v matryci tiľky naša svidomisť. Mašyny našu svidomisť perenosjať v merežu.
Svoboda voli:
Na zori novogo tysjačolittja svit pidryvaje eksperyment Libeta. Pro te, ščo naš mozok pryjmaje rišennja šče do togo, jak my jogo rozumijemo. Včenyh vrazylo te, ščo my abo ja ne pryjmajemo nijakyh rišeń, a vsim rulyť naš mozok i naviť bez našoї voli j svidomosti. I v drugij častyni vidsylannja do Libeta legko možna prostežyty v dialozi Neo i Pifiї. De vona kaže, ščo Neo vže zrobyv svij vybir, šče do pryjnjattja samogo vyboru, i teper vin namagajeťsja usvidomyty jogo.
Ideja Platona
Matrycja, jak i naš svit, vlaštovani tak, jak pysav Pifagor, a pizniše značno rozvynuv Platon. V osnovi našoї reaľnosti, za materiaľnym svitom je svit abstraktnyh matematyčnyh zakoniv abo idej. Matrycja stvorena movoju matematyky ta programuvannja. A značyť, cej svit rozdilenyj na obyvateliv, zvyčajnyh ljudej pidključenyh do systemy j program jaki vykonujuť ti čy inši funkciї.
I tut interpretatory robljať velyčeznu pomylku. Ja nedavno vyrišyv počytaty kiľka interpretacij. Odyn avtor bačyv v Arhitektori, jakyj stvoryv matrycju – Boga. A jogo nevdali dubli, їh bulo 5 – jak sproby šljahom potopu stvoryty krašče ljudstvo. Inšyj interpretator pobačyv u vśomu ćomu vyključno religijni motyvy. I pomylyvsja! Oskiľky, davajte vse ž trymatysja blyžče do istyny, a ne jty v interpretaciї, Arhitektor, Pifija i častkovo Neo – ce vśogo lyše programy komp’juternogo svitu mašyn. A na čoli ćogo vśogo, i znovu povertajemosja do platonizmu – Jedyne. Jedyna svidomisť ŠI, jake znahodyťsja v džereli kudy ležyť šljah Obranogo. A Pifija j Arhitektor vśogo lyše jogo instrumenty, pidlegli jedynomu rozumu. Pryrodno, ščo vony nadileni povnovažennjamy dijaty v matryci na svij vybir.
I ščo vse ce značyť, Neo ne obranyj?
Naviť, naperekir mašynnomu svitu matematyčnyh rivnjań, je misce i čudu. Neo rezuľtat anomaliї, jaku Arhitektor pry vśomu svojemu velykomu rozumovi tak i ne zmig vyrišyty i jaka porušuje vsju krasu jogo matematyčnyh pobudov. Arhitektor stverdžuje, ščo dumky j diї Neo legko peredbačyty, i vony očikuvani, ale vin lukavyť. Pifija pro ce govoryť v tretij častyni.
Krytyka:
Druga častyna meni duže spodobalasja, tut i filosofija i matematyka, ŠI ta programuvannja, ale kožen uvažnyj gljadač znajde nedoliky. Otže, pravyť usim cym svitom jedyna svidomisť štučnogo intelektu. Čomu treba moročyťsja z ljuďmy, stvorjujučy matrycju i vesty vijnu. Nevže nemaje aľternatyvnoї energiї, z їh rozvynenym myslennjam zrobyty novi vidkryttja maje buty legko. Druge pytannja, čomu mašyny grajuťsja z ljuďmy, stvorjujuť Sion, potim jogo znyščujuť. Jaki vzagali ideї j lejtmotyvy mašyn? Jak bačymo, vony osoblyvo ne progresuvaly za tysjačolittja, ne zrobyly gigantśki vidkryttja, ne poletily v kosmos abo na misjać, vsja їh dijaľnisť zvodytysja do zabavok z ljuďmy.
Pidsumky:
Druga častyna v razy cikaviša. I nehaj vona lamaje zadum peršoї častyny, ale robyť vsesvit šyrše i riznomanitniše. Tut i filosofija antyčnosti, svit matematyčnyh abstrakcij i komp’juternyh program. Jedyne v styli ŠI, boroťba proty mašyn, platonivśke riznomanittja v jedynosti ta bagato inšogo.